قاسم زینبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاسم بن علی زینبی (
۵۲۹ ـ
۵۶۳ هـ.ق) فقیه، ادیب و قاضی
حنفی مذهب بود.
او از خانواده‌ای اهل قضا برخاست و خود نیز در سال (
۵۵۶ هـ.ق) به منصب قاضی‌القضاتی
بغداد رسید.
وی در
فقه، ادب و شعر شهرت یافت و خطی خوش داشت.
ایشان از سوی خلیفه
مستنجد عباسی به قضاوت منصوب شد.
تنها اثر شناخته‌شده او کتاب
احکام الصید است.
وی سرانجام در سال ۵۶۳ (هجری قمری) وفات یافت.
ابونصر قاسم بن علی بن حسین زینبی هاشمی در سال ۵۲۹ (هجری قمری) در شهر بغداد دیده به جهان گشود.
پدرش ابوالقاسم، منصب قضاوت را بر عهده داشت.
او پس از کسب تحصیلات و استفاده از محضر استادان، بسیار زود در فقه، ادبیات و شعر به شهرت رسید و خطی خوش داشت.
وی پیرو مذهب
ابوحنفیه بود.
ایشان مانند پدرش، به دریافت لقب «قاضی القضات» مفتخر گردید.
ابونصر در سال ۵۵۶ (هجری قمری) از طرف مستنجد عباسی به منصب قضاوت بغداد منصوب شد.
قاسم بن علی از خود اثری به نام
احکام الصید بر جا گذاشت.
زینبی در سال ۵۶۳ (هجری قمری) چشم از جهان فرو بست.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «قاسم بن علی زینبی»، ج۴، ص ۲۶۵.
