قاسم مطرّز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوبکر قاسم بن زکریا بن یحیی مطرّز بغدادی (
۲۲۰ -
۳۰۵ هجری)
محدث، مصنف و مقری برجسته بود. او از استادان برجسته‌ای چون
ابوحمدون طیب و
ابوعمر دوری بهره برد و از راویانی همچون
بشربن خالد حدیث شنید. شاگردانی مانند
محمدبن مظفر و
ابوبکر شافعی از او
روایت کرده‌اند. از تألیفات او می‌توان به
المسند، الابواب،
الرجال و
الامالی القدیمه اشاره کرد. وی در مقابر
باب الکوفه بغداد دفن شد.
مطرّز سال ۲۲۰ در بغداد متولّد شد
و از استادانی چون ابوحمدون طیب و ابوعمر دوری بهره برد.
وی از بشر بن خالد،
ابوهمام سکونی و
ابراهیم بن سعید جوهری حدیث شنید.
افرادی مانند محمد بن مظفر،
ابوحفص بن زیات و ابوبکر شافعی از او روایت کردند.
ابوالحسن دارقطنی در توصیف
مطرّز آورده است که او مصنف و مقری ء آگاه و با بصیرتی بود.
منابع از وی با عناوین اهل
حدیث و
صادق نیز یاد کرده‌اند.
قاسم از استادانی چون ابوحمدون طیب و ابوعمر دوری بهره برد.
وی از بشر بن خالد، ابوهمام سکونی و ابراهیم بن سعید جوهری حدیث شنید.
افرادی مانند محمد بن مظفر، ابوحفص بن زیات و ابوبکر شافعی از
قاسم مطرّز روایت کردند.
تألیفاتی که
مطرّز داشت عبارت‌اند از:
• المسند
• الابواب
• الرجال
• الفوائد
• الامالی القدیمه
• الغرائب الحسان.
قاسم سرانجام در سال ۳۰۵ هجری از دنیا رفت و در مقابر باب الکوفه بغداد به خاک سپرده شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «قاسم ـ مطرّز»، ج ۲، ص ۳۲۷.
