قاسم کرخی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومحمد قاسم بن علی بن محمد کَرْخی ادیب، کاتب و شاعر اهل
کرخ بصره، در سده سوم هجری می‌زیست. او در مناظرات علمی
شیعه و
معتزله شرکت داشت و به
غلو در اعتقادات شیعه متهم بود. کرخی در مناصب مهم دولتی در
اهواز،
مصر و
شام فعالیت کرد. از او ۵۰ ورقه شعر به‌جا مانده است و تاریخ دقیق درگذشتش نامعلوم است، اما تا حدود سال
۳۰۳ هجری زنده بود.
کَرْخی از کرخ بصره بوده
و در سده سوم هجری می‌زیسته است.
وی با
ابوعلی جبائی از شیوخ معتزله و
ابن مملّک اصفهانی از متکلمان شیعه معاصر بود و در جلسه مناظره‌ای که در موضوع
امامت شیعه میان آن دو بر پا شده بود، شرکت کرد.
او ادیب، کاتب و شاعر به شمار می‌رفت.
به گفته برخی، از شیعیانی بود که در اعتقاد خویش درباره شیعه، زیاده روی و غلو می‌کرد.
مدتی در دوران وزارت
عبیداللّه بن سلیمان بن وهب، سمت‌های مهمی
را در اهواز، مصر، شام و سرزمین
قبیله ربیعه عهده‌دار بود.
کَرْخی با
ابوالصقر ابراهیم بن بلبل (ظاهراً اسماعیل بن بلبل صحیح است) از وزیران
خلفای عباسی در سده سوم، اخبار و حکایت‌هایی دارد.
قاسم با ابوالصقر ابراهیم بن بلبل (ظاهراً اسماعیل بن بلبل صحیح است) از وزیران خلفای عباسی در سده سوم، اخبار و حکایت‌هایی دارد.
به گفته الندیم، از
قاسم کَرْخی پنجاه ورقه شعر باقی مانده است.
تاریخ درگذشت
قاسم مشخص نیست؛ ولی آنچه مسلّم است، او تا پایان سده سوم هجری قمری
و حتّی حدود سال ۳۰۳ که ابوعلی جبائی از دنیا رفته، زنده بوده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «قاسم ـ کَرْخی»، ج ۲، ص ۳۲۶.
]
