قاعده طهارت خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حکم به
طهارت اشیا تا زمان علم به
نجاست آنها، قاعده طهارت نام دارد.
قاعده طهارت، از قواعد مشهور فقهی است که به طهارت همه اشیا، تا زمانی که نجاست آنها ثابت نشده، حکم میکند. بنابراین، هرگاه در طهارت و نجاست چیزی
شک گردد، به کمک این قاعده، به طهارت آن حکم میشود.
برای اثبات این قاعده، به چند
روایت استدلال شده است؛ از جمله روایت
امام صادق علیهالسّلام که میفرماید: «کل شیء نظیف حتی تعلم انه قذر، فاذا علمت فقد قذر و ما لم تعلم فلیس علیک؛ هر چیزی پاک است تا این که بدانی آن چیز
نجس است، پس هنگامی که دریافتی نجس است، آن چیز نجس میشود و تا زمانی که علم به آن پیدا نکردی پاک است».
بی شک قاعده طهارت در
شبهات موضوعی به کار میرود، مانند این که شک شود آیا
عصاره انگور ،
شراب شده یا نه؛
یا کسی شک کند که لباسش به چیز نجسی برخورد کرده است یا نه؛ در این گونه موارد، به طهارت حکم میشود. اما در
شبهات حکمی ، درباره به کار بردن قاعده طهارت اختلاف وجود دارد؛ اکثر اصولیها در شبهه حکمی، به کار بردن قاعده طهارت را درست میدانند، مانند این که حیوانی از آمیزش حیوان طاهر و حیوان نجس، متولد گردد و اسم هیچ یک از آن دو حیوان بر او اطلاق نگردد؛ در این مورد بیشتر علما، به طهارت این حیوان حکم نمودهاند.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «قاعده طهارت».