قانع (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قانع: (وَ أَطْعِمُوا الْقانِعَ) «قانع» از مادّه
«قناعت» به كسى مى‌گويند كه اگر چيزى به او بدهند قناعت مى‌كند، راضى و خشنود مى‌شود و اعتراض و ايراد و خشمى ندارد.
(وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ كَذَلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ) (و شتران فربه را در مراسم حج براى شما از شعائر الهى قرار داديم؛ در آن‌ها براى شما خير و بركت است؛ نام خدا را در حالى كه براى قربانى به صف ايستاده‌اند بر آن‌ها ببريد و هنگامى كه پهلوهايشان به زمين رسيد و جان دادند)، از گوشت آن‌ها بخوريد و مستمندان قانع و سائلان را نيز از آن اطعام كنيد. اين‌گونه ما آن‌ها را مسخّرتان ساختيم، تا شكر خدا را به جا آوريد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه قانع به معناى فقيرى است كه به هر چه به او بدهند قناعت مى‌كند، چه سؤال هم بكند يا نكند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قانع»، ص۴۳۳.
