قبس من کتاب غیاث سلطان الوری لسکان الثری (کتاب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مؤلف كتاب "قبس من غياث سلطان الورى لسكان الثرى في قضاء ما فات من الصلوات" على بن موسى بن جعفر بن محمد
بن طاووس حسينى( م ۶۶۴ ق) است، اين كتاب قسمتى از كتاب غياث سلطان الورى لسكان الثرى على بن طاوس است كه در بردارنده ۲۴ روايت در مورد
نماز ميت و اضافاتى از مؤلف است كه شهيد اوّل( م ۷۸۶ ق) با اضافات و تغييراتى كه در آن داده است آن را در كتاب
الذكرى مطرح كرده است.
اين كتاب قسمتى از كتاب غياث سلطان الورى لسكان الثرى على بن طاوس است كه در بردارنده ۲۴ روايت در مورد
نماز ميت و اضافاتى از مؤلف است كه
شهيد اول ( م ۷۸۶ ق) با اضافات و تغييراتى كه در آن داده است آن را در كتاب الذكرى مطرح كرده است.
اينكه اين كتاب تنها قطعهاى از كتاب غياث سلطان الورى است از آنجا معلوم مىشود كه برخى از عبارات آن كه به مطلبى از كتاب
اشاره مىكند در اين قطعه نيامده است.
ابن طاوس در قسمتى از اجازهاش تنها اثر فقهى خود را در اين كتاب دانسته و علت خوددارى از
فتوا دادن را عظمت مسئوليت آن و احتمال اشتباه ذكر نموده است.
اين كتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهاى بزرگ واقع شده و بزرگانى همچون شهيد اوّل( م ۷۸۶ ق) در الذكرى،
محقق سبزوارى ( م ۱۰۹۰ ق) در
ذخيرة المعاد فاضل هندى ( م ۱۱۳۵ ق) در
كشف اللثام شيخ يوسف بحرانى ( م ۱۱۸۶ ق) در
الحدائق الناظرة ،
،
سيد جواد عاملى ( م ۱۲۲۶ ق) در
مفتاح الكرامة محقق قمى ( م ۱۲۳۱ ق) در
غنائم الايام محقق نراقى ( م ۱۲۴۵ ق) در
مستند الشيعه شيخ محمد حسن نجفى ( م ۱۲۶۶ ق) در
جواهر الكلام شيخ انصارى ( م ۱۲۸۱ ق) در
كتاب الطهارة آقا رضا همدانى ( م ۱۳۲۳ ق) در
مصباح الفقيه سيد محسن حكيم ( م ۱۳۹۰ ق) در
مستمسك العروة الوثقى و غير آن، اين قطعه را به صورت كامل ذكر و احاديث آن را بررسى نمودهاند.
همچنين در كتب حديثى مثل
بحار الانوار و
وسائل الشيع ه
نيز اين كتاب مطرح شده است.
در كتابهاى الحدائق الناظرة و الذخيرة در نقل مطالب كتاب غياث سلطان الورى علاوه بر ۲۴ روايتى كه مخصوص به
نماز ميت است، ۱۰ روايت كه بحث نماز ميت را بطريق عام اثبات مىكند و همينطور ۴ روايت كه نماز ميت را دينى دانسته كه بايد
قضا شود نيز مطرح شده است اما در كتاب الذكرى صرفا ۲۴ روايت به اين كتاب نسبت داده شده و آن دو دسته روايت ديگر، جزء اين كتاب به شمار نيامده است.
اين كتاب در عين اختصار و
ايجاز از ارزش علمى والايى بر خوردار است تا جائيكه مؤلف در متن اجازهاش در بيان ارزش اين كتاب مىنويسد: كتاب لم يكتب مثله .
اگر چه
على بن طاوس در اجازهاش تنها اثر فقهى خود را كتاب غياث سلطان الورى ذكر نموده است اما كتاب ديگرى بنام
المضايقة و المواسعة را نيز تأليف نموده است كه به علت مشابهتى كه ميان موضوع اين دو كتاب وجود دارد گاهى اصحاب كتب
تراجم در مورد آن دو دچار اشتباه شدهاند.
به عنوان نمونه عبارتى از كتاب المضايقه
به نقل از فوائد المدنية استر آبادى در
جنة المأوى نورى طبرسى آمده
و در آنجا وانمود شده كه اين عبارت از غياث سلطان الورى است. بر عكس افندى عبارتى از غياث را به عنوان قطعهاى از المضايقه ذكر نموده است.
صاحب الذريعة در
در ذيل معرفى كتاب الامالى به احاديث المواسعه در كتاب غياث سلطان الورى
اشاره نموده است.
امّا در
الذريعة در معرفى غياث سلطان الورى اينگونه مىنويسد: هو غير المواسعة و المضايقه الذى اورده بتمامه المولى
محمد امين الاسترابادى فى
الفوائد المدنية المطبوع بايران فى ۱۳۲۱ و يعبر عنه فى كثير من المواضع برسالة المواسعة و المضايقة.
در الذريعة
در معرفى كتاب المواسعة و المضايقه نيز تصريح نموده كه: هى( المواسعة و المضايقة) غير كتابه الّذى سماه به غياث سلطان الورى .
عجيب اينكه در مقدمه كتابهاى الملاحم و الفتن، اليقين و ساير آثار على بن طاوس و ناشرين اين كتابها نام آن را سلطان الورى لسكان الثرى فى المواسعة و المضايقة كه مجموعهاى از دو نام كتاب است ذكر نمودهاند.
در الذريعة
به نسخه خطى در كتابخانه علامه شيخ
محمد سماوى اشاره شده است كتاب موجود همراه با
نزهة الناظر و نبنيه الخاطر از حسين بن محمد بن حسن حلواتى از علماى قرن پنجم با ترتيب و صفحات مستقل، توسط مدرسه الامام المهدى عج در
قم در سال ۱۴۰۸ ق چاپ شده است.
قابل ذكر است كه عبارتهاى موجود بين كتابهاى الذكرى، الذخيرة، الحدائق الناظرة داراى تفاوتهاى متعددى در زمينه نقل روايات و عبارتهاى سيد على بن طاوس مىباشند كه در اين چاپ صرفا عبارتهاى الذكرى مطرح شده است.
اگر چه روايتهاى موجود در اين كتاب مكر را مورد
استناد فقهاى بزرگ در كتابهايشان بوده است اما
آية اللّه عظمى خوئى ( م ۱۴۱۳ ق) در
كتاب الصلاة اين احاديث را معتبر نمىداند و مىنويسد:
و قال قده في اجازاته: انه لم يكتب مثله. و قال ايضا انه اقتصر فى الفقه على هذا الكتاب فقط تحرزا منه عن الفتيا لعظم مسئوليتها و قد نقلها عنه جماعة من اصحابنا( قدهم) منهم الشهيد فى الذكرى، و المجلسى فى البحار، و صاحب الوسائل و الحدائق، هذا و لكن تكلم الاخبار- على كثرتها، و جلالة جامعها- غير معتبرة، لضعف اسناد بعضها فى حد نفسها............ و لتطرق الخدشه فى اسناد جميعها نظرا الى ان طريق السيد ابن طاووس( قده) الى ارباب الكتب و المجامع الحديثية التى يروى عنها غير معلوم لدنيا حيث انه قده لم يذكر ذلك ضمن اجازاته، فلم يعرف الوسائط بينه و بينهم كى ينظر فى حالهم من حيث الضعف و الوثاقة .
نرم افزار جامع فقه أهل البيت عليهم السلام، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی
