قبولی اعمال (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله به بررسی قبولی اعمال نزد
خداوند می‌پردازیم.
و وصینا الانسـن بولدیه احسـنا... قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت علی وعلی ولدی وان اعمل صــلحا ترضـه واصلح لی فی ذریتی انی تبت الیک وانی من المسلمین• اولـئک الذین نتقبل عنهم احسن ما عملوا ونتجاوز عن سیـاتهم فی اصحـب الجنة وعد الصدق الذی کانوا یوعدون.
«ما به
انسان توصیه کردیم که به
پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی
حمل می‌کند، و با ناراحتی بر زمین می‌گذارد، و دوران حمل و از
شیر باز گرفتنش سی ماه است، تا زمانی که به کمال
قدرت و رشد برسد، و به چهل سالگی وارد گردد، می‌گوید: پروردگارا! مرا
توفیق ده تا
شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم، و عمل صالحی انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح کن، من به سوی تو باز می‌گردم و
توبه می‌کنم، و من از مسلمینم.
آنها کسانی هستند که ما بهترین اعمالشان را قبول می‌کنیم، و از گناهانشان می‌گذریم، و در میان بهشتیان جای دارند، این وعده صدقی است که
وعده داده می‌شدند».
آیه بعد بیان گویائی است از
اجر و پاداش این گروه از مؤمنان شکرگزار صالح العمل و توبه‌کار که به سه پاداش مهم در آن اشاره شده است. نخست می‌فرماید: (آنها کسانی هستند که ما بهترین اعمالشان را قبول می‌کنیم) (اولئک الذین نتقبل عنهم احسن ماعملوا).
چه بشارتی از این بالاتر که
خداوند بزرگ و قادر و منان، عمل بنده ضعیف و ناچیزی را پذیرا شود که این خود گذشته از آثار دیگر افتخاری است بزرگ و موهبتی است عالی و معنوی.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «قبولی اعمال».
