قرآن•
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرآن به کتاب آسمانی مسلمانان اطلاق میشود و
معجزه جاوید
پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآلهوسلّم میباشد.
قرآن،
وحی نامه اعجازآمیز الهی و به
زبان عربی است که خود الفاظ توسط
فرشته امین وحی،
جبرئیل از جانب خدا و از لوح محفوظ بر قلب و
زبان پیامبر
اسلام صلیاللهعلیهوآلهوسلّم هم یکباره و هم تفصیلا در مدت ۲۳
سال نازل شد و حضرت آن را بر اصحاب خود خواند و کاتبان وحی آن را با نظارت مستقیم و مستمر حضرت صلیاللهعلیهوآلهوسلّم نوشته و حافظان
صحابه آن را حفظ و به
تواتر نقل کردهاند. و در عصر پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم مکتوب شد.
قرآن کریم ازنظر حجم، متوسط و دارای ۱۱۴
سوره ، ۷۷۸۰۷ کلمه و سی جزء است.
علما درباره کلمه قرآن، ریشه و معنای آن به اختلاف سخن گفتهاند.
شافعی آن را نه مشتق و نه مهموز، بلکه علمی میداند که به وضع ارتجالی بر کلام الهی اطلاق میشود. فراء، آن را
مشتق از «قرائن» (جمع قرینه)،
اشعری و پیروانش آن را مشتق از «قرن الشیء بالشیء» (پیوندزدن و افزودن چیزی بر چیزی) و زجاج، لحیانی و جماعتی آن را از «قرء» به معنای: جمع میدانند، و گفته شده سبب نامیدن قرآن به این نام آن است که انواع علوم، و یا سورهها را با هم جمع کرده است. بعضی، با استشهاد به آیه: که دو واژه جمع و قرآن را کنار هم آورده، این قول را نپسندیده، بلکه آن را از «قرء» به معنای: اظهر و بین دانستهاند
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«قرآن».