• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قربت (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




قُرْبت (به ضم قاف و سکون راء) از واژگان قرآن کریم به معنای مایه تقرب است.



قُرْبت: به معنای مایه تقرب است و جمع آن قُرُبات می‌باشد.


(وَ یَتَّخِذُ ما یُنْفِقُ‌ قُرُباتٍ‌ عِنْدَ اللَّهِ وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ اَلا اِنَّها قُرْبَةٌ لَهُمْ...) یعنی: «انفاق و دعاهای رسول را پیش خدا مایه تقرب می‌داند، بدان که آنها برای آنان مایه تقرّب است».


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۹۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۴۰.    
۴. توبه/سوره۹، آیه۹۹.    
۵. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۳۷۱.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۰۳.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۹۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۹۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "قرب"، ج۵، ص۲۹۴.    






جعبه ابزار