قرینه عرفی

حکم عرف به قرینه بودن یک شیء بر مراد جدّی متکلّم را قرینه عرفی گویند.

در نزد عرف هرگاه قرینه‌ای ایجاد گردد که مخاطب را به مراد متکلم راهنمایی کند، به آن قرینه عرفی گفته می‌شود؛

برای مثال، لباس و کفش زنانه و لوازم آرایش در منزل شوهر ، به قرینه عرفی، ملک خانم خانه محسوب می‌شود.

۱.	↑ ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص۲۹۲.
۲.	↑ جعفری لنگرودی، محمد جعفر، ترمینولوژی حقوق، ص۵۴۲.

فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «قرینه عرفی».