که اگر منظور از «مواقع النجوم» نزول قرآن باشد - چنان که از ابن عباس نقل شده است - و ضمیر «انه» به قسم برگردد - که در «لا اقسم» نهفته است - معنا چنین می‌شود: «سوگند به نزول قرآن! این سوگندی است بزرگ؛ اگر بدانید». در نتیجه «قسم» می‌تواند از صفات قرآن باشد. در تفسیر مجمع البیان طبرسی و التفسیرالکبیر فخر رازی و الکشاف زمخشری به این نظریه اشاره شده است.
[۳]طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۹، ص۲۲۶.
