قعود (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قعود: (قِياماً وَ قُعُوداً) «قعود» هم به معناى «نشستن» و هم به معناى «نشستگان» آمده است
و در
سوره نساء هر دو معنا احتمال دارد.
ترجمه و تفاسیر مرتبط با
قعود:
(فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلاَةَ فَاذْكُرُواْ اللّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا) (و هنگامى كه نماز را به پايان رسانديد، خدا را ياد كنيد؛ ايستاده و نشسته و در حالى كه به پهلو خوابيده‌ايد و هرگاه آرامش يافتيد و حالت ترس زايل گشت، نماز را به طور معمول بر پا داريد، زيرا نماز براى مؤمنان وظيفه‌اى است ثابت و داراى اوقات معين.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: دو كلمه قيام و قعود هم ممكن است جمع قائم و قاعد باشند و هم اينكه مصدر باشند و در هر حال در اين آيه شريفه حال از ذكر خدايند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(لاَّ تَجْعَل مَعَ اللّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَّخْذُولًا) (هرگز معبود ديگرى را با خدا قرار مده كه نكوهيده و بى‌يار و ياور خواهى ماند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: بعضى از مفسرين گفته‌اند: قعود نه به معناى بازماندن از سير است بلكه به معناى مذلت و عجز مى‌باشد.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قعود»، ص۴۴۵.
