• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قولنامه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قولنامه به معنای سندی عادی بین دو شخص بر انجام یا قرار معامله در آینده است.



در داد و ستدها، پیش از تنظیم سند رسمیِ محضری، دو گونه قرار داد تنظیم می‌شود:
۱. دو طرف، معامله را به گونۀ شرعی و قطعی اجرا می‌کنند و از آنجا که تنظیم سند رسمی هنگام معامله امکان‌پذیر نیست، مفاد معاملۀ صورت گرفته را در برگه‌ای عادی نوشته و آن را امضا می‌کنند. این برگه قولنامه نامیده می‌شود.
۲. دو طرف دربارۀ معامله‌ای با یکدیگر گفت‌وگو می‌کنند و قرار معامله (ثمن مشخص در برابر کالای مشخص) را در آیندۀ معلوم می‌گذارند و این قرار را در برگه‌ای ثبت می‌کنند. این برگه نیز قولنامه نامیده می‌شود. عنوان قولنامه از عناوین جدید است که از احکام آن در مسائل مستحدثه و استفتائات سخن گفته‌اند.


قولنامۀ گونۀ نخست، سندی معتبر به شمار رفته و وفا به مفاد آن واجب است. شرایط مندرج در آن نیز معتبر خواهد بود، لیکن گونۀ دوم اعتبار ندارد و از نظر شرع، اثری بر آن مترتب نیست و هر یک از دو طرف می‌تواند از انجام دادن معامله سر باز زند.
[۲] خمینی، روح الله، استفتائات، ج۲، ص۹۹.

آنچه در قولنامه‌ها به عنوان بیعانه آورده می‌شود، صورت‌های مختلف و احکام متفاوت دارد.


۱. خمینی، روح الله، استفتائات، ج۲، ص۷۴.    
۲. خمینی، روح الله، استفتائات، ج۲، ص۹۹.
۳. تبریزی، جواد، استفتائات جدید، ج۱، ص۲۴۰.    
۴. مکاری شیرازی، ناصر، استفتائات جدید، ج۲، ص۲۶۴.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ۶، ص۶۹۶.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی | معاملات




جعبه ابزار