• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قَدْح (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





'''قَدْح: '' (فَالْمُورِياتِ قَدْحاً)
«قَدْح» به معناى زدن سنگ يا چوب و يا آهن و چخماق به يكديگر براى توليد جرقه است.



(فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا) (سوگند به اسبان دونده مجاهدان در حالى كه نفس زنان به پيش مى‌تاختند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه قدح به معناى زدن به ضرب است وقتى گفته مى‌شود: قدح فاورى معنايش اين است سنگ و چخماق را به هم كوبيد و جرقه بيرون آورد و منظور از اينكه اسبان عاديات را توصيف كرده به موريات قدحا اين است كه اين اسبان در هنگام دويدن در زمين سنگزار جرقه‌هايى از برخورد نعل‌هايشان به سنگ زمين بيرون مى‌جهد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. عادیات/سوره۱۰۰، آیه۲.    
۲. ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۵۵۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۴۰۲.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۲۶۶.    
۵. عادیات/سوره۱۰۰، آیه۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۸۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۴۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۳۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۰۳-۸۰۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قَدْح»، ص۴۳۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره عادیات | لغات قرآن




جعبه ابزار