قُصِّیه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
'''قُصِّيه: ''
(قالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّيهِ) «قُصِّيه» از مادّه «قَصّ» (بر وزن نَصّ) به معناى جستجو از آثار چيزى است و اين كه «قصّه» را «قصّه» مى‌گويند، به خاطر اين است كه پى‌گيرى از اخبار و حوادث گوناگون در آن مى‌شود.
(وَقَالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّيهِ فَبَصُرَتْ بِهِ عَن جُنُبٍ وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ) (و مادر موسى به خواهر او گفت: در جستجو حال او باش. او نيز از دور ماجرا را مشاهده كرد در حالى كه آنان بى‌خبر بودند. )
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در
مجمع البیان گفته: كلمه قص به معناى دنباله جاى پا و اثر كسى را گرفتن و رفتن است و قصه را هم كه به معناى داستان‌هاى گذشته است، به همين جهت قصه مى‌گويند، كه دومى در نقل آن از اولى پيروى مى‌كند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قُصِّیه»، ص۴۴۱.
