• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لؤلؤ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





لؤلؤ: (اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ)
«لؤلؤ» و «مرجان» دو وسيله جالب زينتى است و در طب و معالجه بيمارى‌ها نيز مورد استفاده قرار مى‌گيرد، ضمناً مال التجاره و كالاى خوبى است كه از آن عوائد زيادى به دست مى‌آيد، و روى همين جهات، به عنوان دو نعمت در آيات فوق به آن اشاره شده است.
اما «لؤلؤ» كه در فارسى آن را «مرواريد» گويند، دانه شفاف و قيمتى است كه در درون «صدف» در اعماق درياها پرورش مى‌يابد، و هر قدر درشت‌تر باشد، گران‌بهاتر است، و در طب موارد استعمال گسترده‌اى دارد، اطباى پيشين داروهايى از آن براى تقويت قلب و اعصاب، و برطرف كردن انواع خفقان، و حالت ترس و وحشت، و تقويت كبد، و رفع بدبویى دهان، و سنگ‌هاى كليه و مثانه و يرقان، تهيه مى‌كردند، حتى در بيمارى‌هاى چشم نيز از آن استفاده مى‌نمودند.



(يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ) (از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مى‌شود.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى از اين دو درياى گوارا و شور، لؤلؤ و مرجان بيرون مى‌آيد، و اين خود يكى از فوايدى است كه انسان از آن بهره‌مند مى‌شود. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. رحمن/سوره۵۵، آیه۲۲.    
۲. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ص۷۵۲.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۷۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۳۸.    
۵. رحمن/سوره۵۵، آیه۲۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۳۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۶۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۰۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۷۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۰۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «لؤلؤ»، ص۴۹۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره رحمن | لغات قرآن




جعبه ابزار