• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لعن اصحاب اخدود (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اصحاب اخدود، جباران ستمگرى بودند که مؤمنین را به جرم اینکه ایمان دارند، در آتش مى‌سوزاندند. خداوند اینان را لعنت کرده و از درگاه خود طرد می‌کند.





۱.۱ - لعن و نفرين خدا

خداوند اصحاب اخدود را لعن و نفرين کرده و آنان از رحمت الهى دور می‌کند:

• «قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ؛ مرگ بر شکنجه‌گران صاحب گودال (آتش)».

۱.۱.۱ - مراد از آیه

اصحاب اخدود، زمین را مى‌شکافتند و آن را پر از آتش نموده، مؤمنین را به جرم اینکه ایمان دارند، در آن مى‌انداختند، و تا آخرین نفرشان را مى‌سوزاندند.
پس جمله ((قتل ...)) نفرین بر آنان است، نه اینکه خواسته باشد خبر دهد، و منظور از ((قتل))، لعنت و طرد از درگاه خداى تعالى است)).
بعضى گفته‌اند: مراد از ((اصحاب اخدود)) مردان و زنان مؤمنى هستند که در آن قوم سوخته شدند، و جمله ((قتل)) مى‌خواهد خبر دهد که این مردان و زنان به وسیله سوختن در آتش کشته شدند، نه اینکه بخواهد بر آنان نفرین کند. لیکن این نظریه ضعیف است، به دلیل اینکه بر حسب ظاهر ضمیرهاى ((اذهم علیها)) و ((هم على ما یفعلون)) و ((ما نقموا)) به اصحاب اخدود برمى‌گردد، و مراد از این ضمائر و مخصوصا دومى و سومى، جباران ستمگرى هستند که ناقم و شکنجه‌گر بودند، نه مؤمنین شکنجه شده.


۱. بروج/سوره۸۵، آيه۴.    
۲. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۱۰، ص۳۱۱ ۳۱۴، ذیل آیه.    
۳. تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۲۰، ص۲۵۱، ذیل آیه.    
۴. ترجمه المیزان، علامه طباطبایی، ج۲۰، ص۴۱۶، ذیل آیه.    
۵. ترجمه المیزان، علامه طباطبایی، ج۲۰، ص۴۱۶، ذیل آیه.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «لعن بر اصحاب اخدود».    



جعبه ابزار