• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لَنَسْفَعاً (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




لَنَسْفَعاً: (لَنَسْفَعاً بِالنَّاصِيَةِ)
«لَنَسْفَعاً» از مادّه‌ «سفع» (بر وزن عفو) به گفته بعضى از مفسران، معانى مختلفى دارد: گرفتن و به شدت كشيدن، سيلى به صورت زدن، چهره را سياه كردن (آن سه قطعه سنگى را كه به هنگام گذاردن ديگ بر روى آتش پايه‌هاى ديگ را تشكيل مى‌دهد نيز «سفع»مى‌نامند؛ چرا كه سياه و دود آلوده است) و بالاخره، علامت گذاردن و خوار كردن. و از همه مناسب‌تر در اينجا همان معناى اول است، هر چند در آيه مورد بحث، معانى ديگر نيز احتمال دارد (توجّه داشته باشيد در اصل‌ «لنسفع» بوده كه نون تأكيد خفيفه بر آن افزوده شده است).



(كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ) (چنان نيست كه او مى‌پندارد، اگر دست از كار خود برندارد، ناصيه‌اش (موى پيش سرش‌) را گرفته، و به سوى عذاب مى‌كشانيم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در مجمع البیان مى‌گويد: كلمه سفع به معناى جذب شديد است، وقتى گفته مى‌شود: شفعت الشي‌ء معنايش اين است كه: من آن چيز را به شدت جذب كردم و گرفتم‌. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. علق/سوره۹۶، آیه۱۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۴۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۱۹۱.    
۵. علق/سوره۹۶، آیه۱۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۹۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۵۳.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۲۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۸۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۸۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «لَنَسْفَعاً»، ص۴۸۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره علق | لغات قرآن




جعبه ابزار