• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ماء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: ماء (مفردات‌قرآن)، آب.

مَاء (به فتح میم) از واژگان نهج البلاغه، بمعنای آب است. اصل آن «موه» است به دليل آنكه جمعش امواه و مياه آيد، مواردی متعدد در «نهج‌البلاغه» آمده است.



مَاء بمعنای آب است.


موارد زيادى از آن به طور حقيقى يا كنايه‌اى در «نهج‌البلاغه» آمده است براى نمونه یک مورد را ذکر می‌کنیم.

۲.۱ - حکمت ۳۴۶

امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در حکمت ۳۴۶ «نهج‌البلاغه» می‌فرمایند :«مَاءُ وَجْهِكَ جَامِدٌ يُقْطِرُهُ السُّؤَالُ، فَانْظُرْ عِنْدَ مَنْ تُقْطِرُهُ.» «آبرويت جامد است، درخواست و تقاضا، آن را (آب كرده) مى‌چكاند، ببين نزد كه آن را مى‌ريزى.» (شرح های خطبه:)

۲.۲ - خطبه ۴

یکی از مشتقات مَاء «اماهة» است که معنی‌اش رسیدن به آب است. امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در ملامت یارانش فرموده است:«مَا زِلتُ أَنْتَظِرُ بِكُمْ عَوَاقِبَ الغَدْرِ، وَأَتَوَسَّمُكُمْ بِحِلْيَةِ الـمُغْتَرِّينَ، سَتَرَني عَنْكُمْ جِلْبَابُ الدِّينِ، وَبَصَّرَنِيكُمْ صِدْقُ النِّيَّةِ، أَقَمْتُ لَكُمْ عَلَى سَنَنِ الحَقِّ في جَوَادِّ الـمَضَلَّةِ، حيْثُ تَلْتَقُونَ وَلا دَلِيلَ، وَتَحْتَفِرُونَ وَلا تُميِهُونَ.»«من همواره منتظر عواقب مكر و خدعه شما بودم، و نشانه‌هاى فريب‌خوردگان را در شما مشاهده مى‌كردم. تنها به خاطر استتار شما در پرده دين بود كه من از شما چشم پوشيدم، امّا صفاى دل، مرا از درون شما آگاهى مى‌داد. آن هنگام كه در جاده‌هاى ضلالت سرگردان بوديد، راهنما و دليلى نمى‌يافتيد، شما را به جاده‌هاى حق رهبرى كردم؛ تشنه رهبر بوديد و او را نمى‌يافتيد، من شما را به سرچشمه حقيقى رهنمون شدم.» (شرح های خطبه:)

کلمه ماء در مواردی زیاد در «نهج‌البلاغه» استفاده شده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۰۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ج۱، ص۷۸۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۶۲.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۸۵۹.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۳۵.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۳۵، حکمت ۳۴۶.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۹۷.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۹۷.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۴، ص۷۶۱.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۳۰.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۶۱.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۴۹.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۳۵.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۱، خطبه ۴.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۱.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۹۷.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۴۱.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱، ص۴۱۹.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۳۰.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۶۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «موه»، ج۲، ص۱۰۰۱.    






جعبه ابزار