مبین بالذات
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مبیَّن بالذات
مبیَّن بالذات،
لفظ دارای دلالت روشن بر مراد متکلم بدون نیاز به ضمیمه میباشد.
هر گاه دلالت لفظ بر معنایی روشن باشد و روشنی آن، از خود کلام به دست آید و نیاز به ضمیمه ای از خارج نداشته باشد، آن را مبین بالذات می گویند، مانند:«ضرب زید عمرا»، و یا مانند
آیه شریفه:﴿أَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْء عَلِیمٌ﴾
که دلالت الفاظ آن بر معانی خود روشن است، بی آن که قرینه ای خارجی فعل یا سخنی خارجی به آن ضمیمه شود.
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مبیَّن بالذات».