متن (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَتْن از
واژگان قرآن کریم در اصل گوشت محكمى است كه در كنار تيره پشت واقع است.
مَتْنان گوشت هر دو طرف آن می‌باشد. به چيز محكم نیز
مَتِين گفته‌اند.
مَتِين فقط سه بار در
قرآن مجيد به كار رفته است.
مَتْن در اصل گوشت محكمى است كه در كنار تيره پشت واقع است. به گوشت هر دو طرف آن متنان گويند. از اين جهت به چيز محكم متين گفته‌اند.
(وَ أُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ) «به آن‌ها مهلت مي‌دهيم به راستى كيد من محكم و قوى است كه هيچ كس آن را دفع نتواند كرد.»
(إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ) «خدا
رزّاق و صاحب نيروى قوى است.»
يعنى روزى دادن به بندگان به وى مشقّتى ندارد. ذو القوّة و متين هر دو از
اسماء حسنى است. در
اقرب الموارد در معنى متين آن گاه كه وصف خدا باشد گفته: بسيار قدرتمند كه در افعالش زحمتى و رنجى به او نمی‌رسد.
مَتِين فقط سه بار در قرآن مجيد به كار رفته است.
•
قرشی بنایی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «متن»، ج۶، ص۲۳۳.
