درباره طلحه و زبیر فرمود: ««كلّ واحد منها يرجو الامر له و يعطفه عليه دون صاحبه لا يمتّان الى الله بحبل و لا يمدّان اليه بسبب كلّ واحد منها حامل ضبّ لصاحبه»»
یعنی «هر يكى از آن دو حکومت را براى خود مىخواهد و آن را به سوى خود مىكشد در نیّت خود با ريسمانى به خدا وصل نمىشوند و وسيلهاى به طرف خدا دراز نمىكنند، هر يک از آن دو نسبت به رفيقش کینه دارد.»