• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مجد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




مَجْد (به فتح میم و سکون جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای بزرگواری است. از مشقات آن در قرآن، مَجِید (به فتح میم و کسر جیم) به معنای بزرگوار است. مجيد چهار بار در كلام اللّه به كار رفته است.



مَجْد به معنای بزرگوارى است. در قاموس گويد: «المجد نيل الشّرف و الكرم.» در مفردات آمده «المجد: السّعة فى الكرم و الجلال.» در اقرب الموارد گفته: «المجد: العزّ و الرّفعة.» ناگفته نماند مجد آن بزرگوارى است كه از كثرت خير و فضل ناشى می‌شود. زيرا اصل مجد چنان كه در اقرب الموارد تصريح شده به معنى كثرت است. راغب گويد: «مجدت الابل» آن گاه گويند كه شتر در چراگاه وسيع و كثير العلف قرار گيرد و نيز گويد خدا را در اثر كثرت فضل مجيد گويند. (نقل به معنى).


(رَحْمَتُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ) «رحمت خدا و بركاتش بر شما اهل بیت است كه او پسنديده و بزرگوار است‌.»
(ق وَ الْقُرْآنِ‌ الْمَجِيدِ) (ق، سوگند به قرآن مجید كه قیامت و رستاخیز حق است.)
(بَلْ هُوَ قُرْآنٌ‌ مَجِيدٌ) (فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ) (بلكه قرآن با عظمت است، كه در لوح محفوظ جاى دارد.)
مجيد بودن قرآن در اثر كثرت خيرات و بركات آن است.


مجيد چهار بار در كلام اللّه به كار رفته است که دو بار در وصف خدا و دو بار در وصف قرآن‌ آمده است.


۱. قرشی بنایی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۳۸.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت حسینی، ج۳، ص۱۴۲.    
۳. فیروز آبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۳۳۶.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۷۶۰.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۱۶۱.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۱۶۲.    
۷. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۷۶۰.    
۸. هود/سوره۱۱، آیه۷۳.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۳۲۵.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۴۸۶.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۰۹.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۹۴.    
۱۳. ق/سوره۵۰، آیه۱.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۱۸.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۳۷.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۰۴.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۳۴.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۳۶.    
۱۹. بروج/سوره۸۵، آیه۲۱-۲۲.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۹۰.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۵۴.    
۲۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۲۲.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۱۹.    
۲۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۴۲۸.    
۲۵. هود/سوره۱۱، آیه۷۳.    
۲۶. ق/سوره۵۰، آیه۱.    
۲۷. بروج/سوره۸۵، آیه۲۱.    



قرشی بنایی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مجد»، ج۶، ص۲۳۸-۲۳۹.    






جعبه ابزار