• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محاذات (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مُحَاذَات (به ضم میم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای برابری که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص نکوهش امتیازخواهی معاویه و شناخت بیشتر خداوند از این واژه استفاده نموده است.



مُحَاذَات (به ضم میم) به معنای برابری، آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) خطاب به معاویه در خصوص نکوهش امتیازخواهی وی می‌نویسد: ««... وَ تَرَقَّیْتَ اِلَی مَرْقَبَةٍ بَعِیدَةِ الْمَرَامِ نَازِحَةِ الْاَعْلَامِ، تَقْصُرُ دُونَهَا الْاَنُوقُ وَ یُحَاذَی بِهَا الْعَیُّوقُ»؛ همچون کسی که در دخمه‌های تاریک زیر زمینی راه خود را گم کرده است و می‌خواهی به نقطه‌ای برسی که (از مرتبه‌ات بسیار برتر و) رسیدن به آن (برای تو) دشوار و نشانه‌هایش ناپیداست؛ مقامی که عُقاب‌های بلندپرواز را یارای صعود به آن نیست و همطراز ستاره عیوق (از ستارگان دوردست آسمان) است.»
امام (علیه‌السلام) در خطبه ۱۹۱، در خصوص شناخت بیشتر خداوند فرموده است: ««... مُبْتَدِعِ الْخَلاَئِقِ بِعِلْمِهِ وَ مُنْشِئِهِمْ بِحُکْمِهِ بِلاَ اقْتِدَاءٍ وَ لاَ تَعْلِیمٍ وَ لاَ احْتِذَاءٍ لِمِثَالِ صَانِعٍ حَکِیمٍ وَ لاَ اِصَابَهِ خَطَاٍ وَ لاَ حَضْرَهِ مَلَاٍ»؛ خداوندی که به علم خود، آفریدگان را ابداع کرده و با فرمانش آن‌ها را ایجاد نموده است، بی‌آنکه (در این کار) از کسی پیروی کند و یا آموزشی ببیند و یا از نمونه‌ای که از آفریننده حکیمی صادر شده باشد، الگو پذیرد و یا خطایی برای او پیش آید (و از خطای خود تجربه آموزد) و بی‌آنکه جمعیّتی حضور داشته باشند (که با آن‌ها مشورت کند یا از آنان کمک گیرد)»


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۶، نامه۶۵.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین (علیه‌السّلام)، ج۱۱، ص۲۹۷.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۳، خطبه۱۹۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین (علیه‌السّلام)، ج۷۰، ص۳۲۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «محاذات»، ص۲۶۰.    






جعبه ابزار