محجّه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

مَحَجّه (به فتح میم و حاء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای راه بزرگ، راه و میان راه که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص تشویق به در نظر داشتن خدا، از این واژه استفاده نموده است.

---

مَحَجّه (به فتح میم و حاء) به معنای راه بزرگ، راه و میان راه، آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «المحجة: جادّه الطریق‌ای معظمه.»

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص تشویق به در نظر داشتن خدا فرموده است: ««رَحِمَ اللَّهُ امْرَاً سَمِعَ حُکْماً فَوَعَی ... رَکِبَ الطَّرِیقَةَ الْغَرَّاءَ وَ لَزِمَ الْمَحَجَّةَ الْبَیْضَاءَ»؛ خدا رحمت کند کسی را که چون سخنان حکیمانه‌ای را بشنود، ... در راه روشن، گام نهد و جاده آشکار حق را ادامه دهد.»

---