• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد باقر اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



شیخ محمد باقر اصفهانی، فرزند شیخ محمد تقی اصفهانی (صاحب هدایة المسترشدین)است.




وی در سال ۱۲۳۵ هـ . ق. در اصفهان به دنیا آمد. او پس از تکمیل مقدمات در محضر عالمان اصفهان، ادامه تحصیل داد. پدر خود را در سال‌های نخست جوانی از دست داد. مادرش که دختر شیخ جعفر کاشف الغطاء بود، عهده‌دار تربیت وی گردید.



شیخ محمد باقر برای ادامه تحصیل به نجف رفت و فقه و اصول را در محضر دائی‌اش، شیخ حسن کاشف الغطاء (صاحب انوار الفقاههشیخ محمد حسن نجفی (صاحب جواهر الکلام) و شیخ مرتضی انصاری فرا گرفت و به درجه اجتهاد نائل آمد.



بازگشت او به اصفهان با فوت سید اسدالله بن سید محمد باقر اصفهانی، از عالمان سرشناس اصفهان (متوفا: ۱۲۹۰ هـ . ق) و برخی از فقیهان اصفهان، ‌مقارن بود. لذا زعامت و کرسی تدریس و فتوا به وی منحصر گشت. او حدود شرعی و قصاص را اجرا می‌کرد و در مسجد شاه اصفهان نماز جماعت می‌خواند.



سید اسماعیل صدر
سید کاظم طباطبایی
شیخ الشریعه اصفهانی



وی تألیفاتی نیز از خود به جای گذاشت، که برخی از آنها عبارتند از:
الف. رساله‌ای در حجیت ظنّ طریقی، که با حاشیه پدرش بر کتاب معالم به چاپ رسیده است.
ب. لبّ الاصول.
ج. لبّ الفقه.



وی در سال ۱۳۰۱ هـ . ق. به نجف برگشت و در همان جا فوت کرد. نوه‌اش در کتاب «حلی الدهر العاطل فی من ادرکته من الافاضل» به شرح حال وی پرداخته است.
[۱] . دائره المعارف تشیع، ج ۲، ص ۲۲۳ و معارف الرجال، ج ۱، ص ۹۴.



 
۱. . دائره المعارف تشیع، ج ۲، ص ۲۲۳ و معارف الرجال، ج ۱، ص ۹۴.




سایت اندیشه قم    



جعبه ابزار