• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن احمد شاشی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: محمد بن احمد شاشی


محمد بن احمد شاشی (۴۲۹ ـ ۵۰۷ هـ.ق) فقیه، شاعر، صوفی اشعری‌مسلک و شافعی‌مذهب بود.
وی در میافارقین زاده شد و پس از تحصیل نزد استادانی، به شهرهای مختلف سفر کرد و از بزرگان فراوانی علم آموخت.
او در نظامیه بغداد به تدریس پرداخت و به عنوان بزرگ‌ترین فقیه شافعیه عصر خود شناخته شد.
فرزندانش نیز در حیات او صاحب فتوا بودند.
برخی آثارش عبارت‌ از: حلیة العلماء فی مذاهب الفقهاء (معروف به المستظهری)، المعتمد، الترغیب، الشافی فی شرح مختصر المزنی می‌باشد.
وی در سال ۵۰۷ (هجری قمری) در بغداد درگذشت و در کنار استادش ابواسحاق به خاک سپرده شد.


ابوبکر محمد بن احمد بن حسین شاشی ترکی مستظهری فقیه،
[۱] ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۷.    
[۲] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
[۳] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۷.    
[۴] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
[۵] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
[۶] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۹.    
شاعر، صوفی اشعری‌مسلک
[۷] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
و شافعی‌مذهب
[۸] ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۷.    
[۹] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
[۱۰] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
[۱۱] ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۴، ص۲۷.    
[۱۲] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۹.    
[۱۳] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
بود.
[۱۴] اسنوی، عبدالرحیم، طبقات الشافعیه، ج۲، ص۹.

وی منسوب به شاش (چاچ و در زمان کنونی تاشکند) است و ظاهرا اصل وی از آن‌جا بوده است؛ چون خود وی در محرم
[۱۵] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
[۱۶] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
[۱۷] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
سال ۴۲۹ (هجری قمری) در میّافارقین شهری در بین‌النهرین، نزدیک دیار بکر به دنیا آمد
[۱۸] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
[۱۹] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
[۲۰] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
[۲۱] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۰.    
[۲۲] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۱.    
[۲۳] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
[۲۴] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    
[۲۵] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
[۲۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
[۲۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
و پس از گذراندن دوران کودکی به تحصیل علوم دینی روی آورد.
وی به منظور کسب علم و استفاده بیش‌تر، به شهرهای گوناگون ازجمله مکه، آمِد،
[۲۸] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
نیشابور و بغداد مسافرت کرد.
او ابتدا در مدرسه تاج الملک وزیر سلطان ملکشاه
[۲۹] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
[۳۰] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
و سپس از سال ۵۰۴ (هجری قمری) در نظامیه بغداد به تدریس اشتغال داشت
[۳۱] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
[۳۲] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
[۳۳] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
[۳۴] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۸.    
[۳۵] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
[۳۶] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
[۳۷] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
[۳۸] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۰.    
[۳۹] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
[۴۰] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
[۴۱] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
[۴۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
و بعد از استادش ابواسحاق، ریاست شافعیه
[۴۳] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
[۴۴] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
[۴۵] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۷.    
بدو منتهی شد
[۴۶] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
[۴۷] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
[۴۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
[۴۹] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
[۵۰] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
و بزرگ‌ترین فقیه زمان خود به شمار می‌رفت.
[۵۱] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۰.    

فرزندان او عبداللّه (م ۵۲۸ هـ.ق) و احمد (م ۵۲۹ هـ.ق) نیز در زمان حیات پدر صاحب فتوا بودند.
[۵۲] حسینی، ابوبکر بن هدایة‌الله، طبقات الشافعیه، ص۱۹۸.
[۵۳] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    



محمد بن احمد از ابوعبداللّه محمد بن بیان کازرونی
[۵۴] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
[۵۵] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۷.    
[۵۶] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
[۵۷] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
و قاضی ابومنصور طوسی
[۵۸] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۸.    
فقه آموخت.
[۵۹] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
[۶۰] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۰.    
[۶۱] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۹-۲۲۰.    
[۶۲] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
[۶۳] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    
[۶۴] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    

او از مشایخ بزرگی چون ابواسحاق شیرازی
[۶۵] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
[۶۶] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۸.    
[۶۷] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
[۶۸] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۰.    
[۶۹] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
[۷۰] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
[۷۱] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    
[۷۲] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
و ابونصر بن صبّاغ بهره‌مند شد.
[۷۳] ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۷.    
[۷۴] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
[۷۵] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
[۷۶] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
[۷۷] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۰.    

او کتاب الشامل را بر مصنفش ابونصر بن صباغ قرائت کرد.
[۷۸] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۰.    
[۷۹] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
[۸۰] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
[۸۱] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۸.    
[۸۲] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
[۸۳] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
[۸۴] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
[۸۵] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    
[۸۶] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    

از دیگر استادان او ابوجعفر محمد بن احمد بن مسلمه، ابوالغنائم عبدالصمد بن علی بن مأمون،
[۸۷] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
[۸۸] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
هیّاج بن محمد حطّینی
[۸۹] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
و قاضی ابوعلی محمد بن حسین بن فراء است.
[۹۰] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    

وی هم‌چنین از ابوعبداللّه حسین بن سلامه،
[۹۱] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۳.    
ثابت بن ابی‌القاسم خیاط، ابوبکر خطیب،
[۹۲] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
[۹۳] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
[۹۴] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
[۹۵] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
هیاج بن عبید مجاور و شماری دیگر روایت کرده است.
[۹۶] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
[۹۷] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    



ابوبکر شاشی شاگردانی داشت که ابومعمَّر أزجی، علی بن احمد یزدی، ابوبکر بن نقوّر، ابوطاهر سلفی و فخرالنساء شُهده بنت احمد بن فرج دینوری (م ۵۷۴ هـ.ق) نیز از او روایت کرده‌اند.
[۹۸] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
[۹۹] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
[۱۰۰] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    



مستظهری آثاری داشت که عبارت‌اند از:
• حلیة العلماء فی مذاهب الفقهاء،
[۱۰۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
مؤلف این کتاب را برای المستظهر باللّه عباسی (م ۵۱۲ هـ.ق) تألیف کرده، از این‌رو این کتاب به نام المستظهری معروف شد.
[۱۰۲] ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۷.    
[۱۰۳] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
[۱۰۴] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
[۱۰۵] ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۴، ص۲۷.    
[۱۰۶] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    
[۱۰۷] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
[۱۰۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
وی در این کتاب ابتدا نظر شافعی را بیان کرده، سپس به نظر دیگر فقهای اهل سنت اشاره می‌کند.
[۱۰۹] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۰.    
علاوه بر این مؤلف کارهای خلیفه عباسی را در آن مورد تأیید قرار داده است.
[۱۱۰] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۶۹۰.    
این کتاب با عنوان حلیة العلماء فی معرفة مذاهب الفقهاء منتشر شده است؛
[۱۱۱] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۶۹۰.    
[۱۱۲] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
[۱۱۳] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۸.    
[۱۱۴] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
[۱۱۵] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۹.    
[۱۱۶] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
[۱۱۷] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    

• المعتمد که شرح بر کتاب حلیة العلماء است؛
[۱۱۸] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۶۹۰.    
[۱۱۹] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۳۳.    
[۱۲۰] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
[۱۲۱] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
[۱۲۲] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
[۱۲۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    

• الترغیب در فروع احکام؛
[۱۲۴] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
[۱۲۵] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
[۱۲۶] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
[۱۲۷] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    

• الشافی فی شرح مختصر المزنی در فروع العمده،
[۱۲۸] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
[۱۲۹] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
[۱۳۰] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
[۱۳۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
[۱۳۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
وی این کتاب را برای عمده‌الدین المسترشد باللّه (م ۵۲۹ هـ.ق) فرزند المستظهر عباسی تألیف کرد.
[۱۳۳] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۱۶۹.    
عده‌ای ازجمله ابن ملقّن (م ۸۰۴ هـ.ق) این کتاب را شرح کرده‌اند؛
[۱۳۴] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۱۶۹.    

• الشافی فی شرح الشامل
[۱۳۵] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۰۲۵.    
[۱۳۶] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۹.    
[۱۳۷] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
[۱۳۸] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
[۱۳۹] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
که اثر عبدالسید بن محمد بن صبّاغ (م ۴۷۷ هـ.ق) است،
[۱۴۰] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۰۲۵.    
به گفته ابن شهبه حدود یک پنجم از شرح کتاب الشامل باقی مانده بود که مؤلف وفات کرد؛
• ابوبکر شاشی تألیفی نیز در مسئله سریجیه (سُرُجیه) داشته است. سُرُج جمع سِراج (چراغ) است و ظاهرا منظور از مسئله سرجیه، مسئله معروف «دُهن متنجّس در چراغ» است که آیا با سوختن روغن نجس، دود حاصل از آن سقف را نجس می‌کند یا نه؟ و ابوبکر شاشی قائل به عدم نجاست سقف است.
[۱۴۱] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ۱۹، ص۲۹۱.    

آثار دیگر او:
• المساعد فی معرفة القواعد؛
[۱۴۲] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
[۱۴۳] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۶۶۱.    

• الفتاوی (فتاوی الشاشی)؛
[۱۴۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    

• تلخیص القول در مسئله طلاق است.
[۱۴۵] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    



محمد در شوال
[۱۴۶] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
[۱۴۷] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۸.    
[۱۴۸] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
[۱۴۹] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
[۱۵۰] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
[۱۵۱] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۱.    
[۱۵۲] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
[۱۵۳] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
سال ۵۰۷ (هجری قمری)
[۱۵۴] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۳۳.    
[۱۵۵] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
[۱۵۶] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
[۱۵۷] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
[۱۵۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
در بغداد دیده از جهان فرو بست و در باب أبرز در کنار استادش ابواسحاق دفن شد.
[۱۵۹] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
[۱۶۰] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
[۱۶۱] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۸.    
[۱۶۲] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
[۱۶۳] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
[۱۶۴] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
[۱۶۵] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
[۱۶۶] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۱.    
[۱۶۷] ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶-۷.    
[۱۶۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
[۱۶۹] ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    

(دیگر منابع:
[۱۷۰] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۱۱۱.    
[۱۷۱] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۶۳۵.    
[۱۷۲] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۶۶۱.    
[۱۷۳] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۳۳.    
[۱۷۴] ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۷.    
[۱۷۵] ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۲۶۲.
[۱۷۶] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
[۱۷۷] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
[۱۷۸] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
[۱۷۹] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۷.    
[۱۸۰] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
[۱۸۱] اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
[۱۸۲] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
[۱۸۳] ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۴، ص۲۷.    
[۱۸۴] ذهبی، محمد بن احمد، الاشاره الی وفیات الاعیان، ص۲۵۸.
)


۱. ↑ ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۷.    
۲. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
۳. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۷.    
۴. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
۵. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
۶. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۹.    
۷. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
۸. ↑ ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۷.    
۹. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
۱۰. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
۱۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۴، ص۲۷.    
۱۲. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۹.    
۱۳. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
۱۴. ↑ اسنوی، عبدالرحیم، طبقات الشافعیه، ج۲، ص۹.
۱۵. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
۱۶. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
۱۷. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۱۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
۱۹. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
۲۰. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
۲۱. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۰.    
۲۲. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۱.    
۲۳. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
۲۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    
۲۵. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
۲۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
۲۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
۲۸. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
۲۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
۳۰. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
۳۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
۳۲. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
۳۳. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
۳۴. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۸.    
۳۵. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
۳۶. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
۳۷. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
۳۸. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۰.    
۳۹. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۴۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
۴۱. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
۴۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
۴۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
۴۴. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
۴۵. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۷.    
۴۶. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
۴۷. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
۴۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
۴۹. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
۵۰. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
۵۱. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۰.    
۵۲. ↑ حسینی، ابوبکر بن هدایة‌الله، طبقات الشافعیه، ص۱۹۸.
۵۳. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
۵۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
۵۵. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۷.    
۵۶. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
۵۷. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
۵۸. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۸.    
۵۹. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
۶۰. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۰.    
۶۱. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۱۹-۲۲۰.    
۶۲. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
۶۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    
۶۴. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
۶۵. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
۶۶. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۸.    
۶۷. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
۶۸. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۰.    
۶۹. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
۷۰. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۷۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    
۷۲. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
۷۳. ↑ ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۷.    
۷۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
۷۵. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
۷۶. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
۷۷. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۰.    
۷۸. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۰.    
۷۹. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
۸۰. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
۸۱. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۸.    
۸۲. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
۸۳. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
۸۴. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۸۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    
۸۶. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۰.    
۸۷. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
۸۸. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
۸۹. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
۹۰. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۹۱. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۳.    
۹۲. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
۹۳. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
۹۴. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
۹۵. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۹۶. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
۹۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    
۹۸. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
۹۹. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
۱۰۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
۱۰۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
۱۰۲. ↑ ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۷.    
۱۰۳. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
۱۰۴. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
۱۰۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۴، ص۲۷.    
۱۰۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۳.    
۱۰۷. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
۱۰۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
۱۰۹. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۰.    
۱۱۰. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۶۹۰.    
۱۱۱. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۶۹۰.    
۱۱۲. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
۱۱۳. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۸.    
۱۱۴. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
۱۱۵. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۹.    
۱۱۶. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
۱۱۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
۱۱۸. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۶۹۰.    
۱۱۹. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۳۳.    
۱۲۰. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
۱۲۱. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
۱۲۲. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
۱۲۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
۱۲۴. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
۱۲۵. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
۱۲۶. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
۱۲۷. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
۱۲۸. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
۱۲۹. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
۱۳۰. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
۱۳۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
۱۳۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
۱۳۳. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۱۶۹.    
۱۳۴. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۱۶۹.    
۱۳۵. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۰۲۵.    
۱۳۶. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۹.    
۱۳۷. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۲.    
۱۳۸. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
۱۳۹. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
۱۴۰. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۰۲۵.    
۱۴۱. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ۱۹، ص۲۹۱.    
۱۴۲. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۸۱.    
۱۴۳. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۶۶۱.    
۱۴۴. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
۱۴۵. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۱۶.    
۱۴۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
۱۴۷. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۸.    
۱۴۸. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
۱۴۹. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
۱۵۰. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
۱۵۱. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۱.    
۱۵۲. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۱۵۳. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
۱۵۴. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۳۳.    
۱۵۵. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
۱۵۶. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
۱۵۷. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶.    
۱۵۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
۱۵۹. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۱۶۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
۱۶۱. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۸.    
۱۶۲. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
۱۶۳. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۱.    
۱۶۴. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
۱۶۵. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۶، ص۷۱.    
۱۶۶. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۲۱.    
۱۶۷. ↑ ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶-۷.    
۱۶۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۹۴.    
۱۶۹. ↑ ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۲۹۱.    
۱۷۰. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۱۱۱.    
۱۷۱. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۶۳۵.    
۱۷۲. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۶۶۱.    
۱۷۳. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۳۳.    
۱۷۴. ↑ ابوالفداء، اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج۲، ص۲۲۷.    
۱۷۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۲۶۲.
۱۷۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۹۰.    
۱۷۷. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۷۷.    
۱۷۸. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۲۰۶.    
۱۷۹. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۱۴۷.    
۱۸۰. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۵۰۰.    
۱۸۱. ↑ اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق(ع)، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۶، ص۲۴۰.    
۱۸۲. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۲۸.    
۱۸۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۴، ص۲۷.    
۱۸۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، الاشاره الی وفیات الاعیان، ص۲۵۸.


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «محمد بن احمد شاشی»، ج۴، ص۳۳۷-۳۳۸.


رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 507 (قمری) | زادگان سال 429 (قمری) | شاعران شافعی قرن 6 (قمری) | شخصیت‌های شافعی قرن 6 (قمری) | صوفیان شافعی قرن 6 (قمری) | علمای شافعی قرن 6 (قمری) | فقیهان شافعی قرن 6 (قمری) | مؤلفان شافعی قرن 6 (قمری)
جعبه ابزار