محمد بن خلصه شذونی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن خلصه شذونی (م
۵۲۱ هـ.ق) ادیب و لغتدان برجسته اندلسی بود.
او شاگرد ابن سیده بود و کتاب سیبویه را در بلنسیه و دانیه فراگرفت.
وی استاد ادبیات عرب، حافظ و فصیحاللسان به شمار میرفت.
او در شعر نیز تبحر داشت و دیوانی از او باقی است.
وی در مریه درگذشت و درباره تاریخ وفاتش اختلاف است، هرچند صفدی سال ۵۲۱ (هجری قمری) را ذکر کرده است.
ابوعبداللّه محمد بن خلصه شذونی لخمی کفیف اصل او از شذونه
(ناحیهای در اندلس)
و خودش اهل مالقه
(یا بلنسیه
هر دو در اندلس) و ساکن دانیه
و مریه بود.
وی افتخار شاگردی ابن سیده را داشت.
کتاب سیبویه را در بلنسیه
و دانیه آموخت.
او استاد ادبیات عرب
و سرآمد لغتدانان عصر خویش گردید
و فصاحت بیان داشت و از حافظان بود.
شذونی شاگردانی داشت که ابوبکر غالب بن عطیه از شاگردان او محسوب میشد.
ابوعبداللّه در شعر مهارتی داشت
و در این زمینه دیوانی دارد.
محمد در مریه از دنیا رفت؛
اما در تاریخ وفات او اختلاف وجود دارد. صفدی آن را در ۵۲۱ (هجری قمری)
ذکر کرده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «محمد بن خلصه شذونی»، ج۴، ص۳۳۸-۳۳۹.