مدبّر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مدبر در لغت یعنی
پشت کننده.
در
اصطلاح یعنی
شکست خورده و پشت به
میدان کرده و کسی که در حال
فرار است.
فراریان و کسانی که از
دشمن شکست خورده و در حال
عقب نشینی هستند، از هر
صنف کافران باشند، تعقیب شده و به
هلاکت میرسند.
همچنین فراریان
بغاتی که دارای
تشکیلاتی هستند که به آن ملحق میشوند و دو باره
اجتماع میکنند، باید
تعقیب شوند تا به
هلاکت برسند، ولی فراریان آن گروه از بغاتی که تشکیلات ندارند یا تشکیلاتشان متلاشی شده، تعقیب نمیشوند.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
«لَیْسَ لِاهْلِ الْعَدْلِ انْ یُتْبَعُوا مُدْبِراً» «در
شأن اهل عدالت نیست که فراریان را تعقیب کنند.»
بدون شک، این سخن
امام (علیه السلام) درمورد فراریان
مسلمان است که دیگر قصد جنگ ندارند.
اصطلاح مدبر در مورد افراد فراری
نیروهای خودی نیز بکار برده میشود. برای آشنایی بیشتر به
واژه فرار از
جنگ مراجعه کنید.
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۱۱۳.
