• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مدح (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




مدح:
«مدح» به معناى هر گونه ستايش است، خواه در برابر يک امر اختيارى باشد يا غير اختيارى، فى المثل تعريفى را كه از يک گوهر گران‌بها مى‌كنيم، عرب آن را «مدح» مى‌نامد، و به تعبير ديگر مفهوم مدح، عام است در حالى كه مفهوم حمد، خاص مى‌باشد.



(الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ) (حمد و سپاس مخصوص خداوندی است كه پروردگار جهانيان است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه حمد به طورى كه گفته‌اند به معناى ثنا و ستايش در برابر عمل جميلى است كه ثنا شونده باختيار خود انجام داده، به خلاف كلمه (مدح) كه هم اين ثنا را شامل می‌شود، و هم ثناى بر عمل غير اختيارى را، مثلا گفته مى‌شود (من فلانى را در برابر كرامتى كه دارد حمد و مدح كردم) ولى در مورد تلألؤ يک مرواريد، و يا بوى خوش يک گل نمى‌گویيم آن را حمد كردم بلكه تنها مى‌توانيم بگویيم (آن را مدح كردم).
حرف (الف و لام) كه در اول اين كلمه آمده استغراق و عموميت را مى‌رساند، و ممكن است (لام) جنس باشد، و هر كدام باشد مالش يكى است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ص۲۵۶.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۴۱۱.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ص۵۲.    
۴. حمد/سوره۱، آیه۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ص۳۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ص۱۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ص۴۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ص۹۶.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مدح»، ص۵۱۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حمد | لغات قرآن




جعبه ابزار