مزّ (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
عناوین مفردات نهج البلاغه (جلد ۲)
مقالات مرتبط:
(مقالات مرتبط)
.
مَزّ
(به فتح میم و تشدید زاء) از
واژگان نهج البلاغه
به معنای مكيدن است. این کلمه فقط یک بار در
نهج البلاغه
آمده است.
فهرست مندرجات
۱ - مفهومشناسی
۲ - کاربردها
۳ - تعدادکاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - مفهومشناسی
[
ویرایش
]
مَزّ
[۱]
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۷۶.
[۲]
طريحي، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۴، ص۳۵.
(مثل عقل) به معنای مكيدن است. «مَزَّهُ مَزّاً: مصَّهُ»
[۳]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد في فصح العربية و الشوارد، ج۵، ص۲۰۱.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
حضرت علی (علیهالسّلام)
درباره
دنيا
فرموده:
«فَلَمْ يَبْقَ مِنْهَا إِلاَّ سَمَلَةٌ كَسَمَلَةِ الاِْدَاوَةِ، أَوْ جُرْعَةٌ كَجُرْعَةِ الْمَقْلَةِ، لَوْ تَمَزَّزَهَا الصَّدْيَانُ لَمْ يَنْقَعْ»
[۴]
السيد الشريف الرضي، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۲، خطبه ۵۲.
[۵]
عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۹۷، خطبه ۵۲.
[۶]
صبحي صالح، نهج البلاغه، ص۸۹، خطبه ۵۲.
يعنى: «نمانده از دنيا مگر آب ته ماندهاى مانند ته مانده آفتابه تطيهر يا جرعهاى مانند جرعه سنگريزه، كه اگر آدم عطشان آن را به مكد سيرابش نمىكند.»
[۷]
مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۱۱۳، خطبه ۵۲.
[۸]
ابن ميثم بحرانى، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۹۵.
(شرحهای خطبه:
[۹]
ابن ميثم بحرانى، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۹۹.
[۱۰]
مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين ج۲، ص۵۸۹.
[۱۱]
هاشمى خويى، حبيبالله، منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۳۱۴.
[۱۲]
ابن ابيالحديد، شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۳۳۲.
) «رجوع شود به صدى و مقل»
(ببینید:
صدی (مفرداتنهجالبلاغه)
)
(ببینید:
مقل (مفرداتنهجالبلاغه)
)
۳ - تعدادکاربردها
[
ویرایش
]
این کلمه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.
[۱۳]
السيد الشريف الرضي، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۲، خطبه ۵۲.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۷۶.
۲.
↑
طريحي، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۴، ص۳۵.
۳.
↑
شرتونی، سعید، اقرب الموارد في فصح العربية و الشوارد، ج۵، ص۲۰۱.
۴.
↑
السيد الشريف الرضي، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۲، خطبه ۵۲.
۵.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۹۷، خطبه ۵۲.
۶.
↑
صبحي صالح، نهج البلاغه، ص۸۹، خطبه ۵۲.
۷.
↑
مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۱۱۳، خطبه ۵۲.
۸.
↑
ابن ميثم بحرانى، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۹۵.
۹.
↑
ابن ميثم بحرانى، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۹۹.
۱۰.
↑
مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين ج۲، ص۵۸۹.
۱۱.
↑
هاشمى خويى، حبيبالله، منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۳۱۴.
۱۲.
↑
ابن ابيالحديد، شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۳۳۲.
۱۳.
↑
السيد الشريف الرضي، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۲، خطبه ۵۲.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مزّ»، ج۲، ص۹۷۶.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان خطبه 52 نهج البلاغه
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری