مسعود بن عبدالله بیاضی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مسعود بن عبدالله بیاضی (م
۴۶۸ هـ.ق) از ادیبان و شاعران مشهور
بغداد بود که نسب او را به عبداللّه بن هاشم رساندهاند.
اشعارش لطیف و زیبا بود و دیوان کوچکی از او باقی مانده که مدیحهگویی در آن کم است.
سمعانی معتقد بود که بیاضی چندان در حدیث دستی نداشته است.
وی در سال ۴۶۸ (هجری قمری) درگذشت و در باب أبرز بغداد دفن شد.
ابوجعفر مسعود بن عبداللّه لعزیز بن محسن (یا مسعود بن محسن بن عبداللّه لعزیز) بیاضی ملقب به
شاعر هاشمی برخی سلسله نسب او را به عبداللّه لمطلب بن هاشم رساندهاند.
او را از ادیبان
و شاعران مشهور بغداد دانسته
و صاحب اشعاری لطیف و زیبا توصیف نمودهاند.
سمعانی درباره با وی میگوید: گمان نمیکنم بیاضی چیزی از حدیث آموخته باشد.
ابوجعفردیوان شعر بسیار کم حجمی دارد
که در آن مدیحهگویی کمتر به چشم میخورد.
بیاضی در سال ۴۶۸ (هجری قمری) درگذشت
و در مقبره باب أبرز بغداد به خاک سپرده شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «مسعود بن عبدالله بیاضی»، ج۳، ص۳۸۳.