• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مشیب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مشيب:(يَجْعَلُ الْوِلْدانَ شيباً)
«شيب» (بر وزن سيب) جمع‌ «اشيب» به معناى پير است و در اصل از مادّه‌ «شیب» (بر وزن عيب) آمده و «مشيب» به معناى سفيد شدن مو است.



(فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا) (شما نيز اگر کافر شويد، چگونه خود را از عذاب روزى كه كودكان را پير مى‌كند بركنار مى‌داريد؟!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه شيب پير جمع كلمه أشيب است، مقابل كلمه شاب كه به معناى جوان است و اين تعبير كه آن روز كودكان را پير مى‌كند كنايه است از شدت عذاب آن روز نه طولانى بودنش. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. مزمل/سوره۷۳، آیه۱۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۶۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۹۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۵. مزمل/سوره۷۳، آیه۱۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۲-۳۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مشیب»، ص۵۳۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مزمل | لغات قرآن




جعبه ابزار