• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مطوعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عمر بن علی مطّوعی (م حدود ۴۴۰ هـ ق) از فضلا و شعرای زبردست و از ادبای برجسته به شمار می‌آمد
او از شاگرد امیرابوالفضل میکالی بود.
دُرج الغرر و دُرج الدرر، حمد من اسمه احمد و اجناس التجنیس از آثار او هستند.
تاریخ وفات او حدود سال ۴۴۰ (هجری قمری) است.



ابوحفص عمر بن علی مطوّعی نیشابوری از اهالی نیشابور بود.
او از نظر سن جوان، از حیث عقل و هوش توانا، از فضلا و شعرای زبردست و از ادبای برجسته به شمار می‌آمد.
اشعار او دارای معانی بدیع، ظرافت و ملاحت بسیاری بود.


ابوحفص در جوانی به خدمت امیرابوالفضل میکالی (عالم و امیر نیشابور متوفای ۴۳۶ هـ ق) درآمد و از محضر او استفاده فراوان برد.


مطوّعی دارای آثاری است که عبارتند از:
• دُرج الغرر و دُرج الدرر را درباره زیبایی‌ها و محاسن نظم و نثر میکائی تألیف نمود؛
• حمد من اسمه احمد را در مقابل کتاب فضل من اسمه الفضل ثعالبی به رشته تحریر درآورد؛
• اجناس التجنیس عنوان اثر دیگر او می‌باشد.


نیشابوری تاریخ دقیق و محل وفات او مشخص نیست، ولی مرگ او را حدود سال ۴۴۰ (هجری قمری) دانسته‌اند.
(دیگر منابع:
[۴] صريفينی، تقی الدین، المنتخب من السیاق، ص۴۶۱.
[۷] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱۰، ص۱۴۴۲۷.
)

۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۵۵.    
۲. ثعالبی، عبدالملک بن محمد، یتیمة الدهر، ج۴، ص۵۰۰.    
۳. کحاله، عمررضا، معجم المولفین، ج۷، ص۳۰۲.    
۴. صريفينی، تقی الدین، المنتخب من السیاق، ص۴۶۱.
۵. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۱، ص۲۱۶.    
۶. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۳۹۶.    
۷. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱۰، ص۱۴۴۲۷.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عمر بن علی مطوعی»، ج۳، ص۲۷۱.






جعبه ابزار