• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معنای استقلالی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


معنای استقلالی، معنای قابل تصور، بدون نیاز به ضمیمه می باشد.


معنای استقلالی، معنایی است که به تنهایی و بدون ضمیمه نمودن معنای دیگری به آن، قابل تصور بوده و به معنای دیگری نیاز ندارد، مانند: معانی اسمی که همگی استقلال ذاتی دارند؛ یعنی فی نفسه معنای خود را می‌رسانند، مثل معنای ابتدا، انتها و غیر آنها.
[۱] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۷.
[۲] نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۱، ص۳۳.    
[۳] نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۱، ص۵۳.    
[۴] فاضل لنکرانی، محمد، مباحث اصولی، ص (۳۳۸-۳۱۷).
[۵] رشاد، محمد، اصول فقه، ج۱، ص۳۳.


۱. ↑ آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۷.
۲. ↑ نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۱، ص۳۳.    
۳. ↑ نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۱، ص۵۳.    
۴. ↑ فاضل لنکرانی، محمد، مباحث اصولی، ص (۳۳۸-۳۱۷).
۵. ↑ رشاد، محمد، اصول فقه، ج۱، ص۳۳.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «معنای استقلالی».



جعبه ابزار