مغرب (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَغْرِب (به فتح میم و سکون غین و کسر راء) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای محل غروب است.
مَغْرِب:
محل غروب است.
(وَ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ)،
آيه شامل تمام
زمين است، زيرا چون زمين را به شرق و غرب تقسيم كنيم، جز خطّى موهوم كه فاصل آن‌دو است، چيزى نمى‌ماند.
راجع به
آيه:
(رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُ الْمَغْرِبَيْنِ)،
و
(فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ)،
رجوع شود به «
شَرَقَ» و راجع به آيه
(حَتَّى إِذا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَها تَغْرُبُ فِي عَيْنٍ حَمِئَةٍ)،
رجوع شود به «
طلع» و «
حماء».
در كريمه:
(وَ أَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغارِبَهَا)،
مراد زمين
شام و
فلسطين است، به قرينه:
(الَّتِي بارَكْنا) كه در چند آيه در وصف سرزمين شام آمده است. مشارق و مغارب مفيد آنست، كه تمام آن زمين به‌دست
بنى اسرائيل افتاده است.
در آيه:
(يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ)،
گفته‌اند: مراد آنست كه شجره زيتون در شرق و غرب باغ نيست، تا آفتاب فقط در نصف روز بر آن بتابد و نصف روز در سايه باشد، بلكه در محلى است كه
خورشيد پيوسته بر آن می‌تابد، خوب می‌رسد، روغنش صاف و عالى می‌شود، كه:
(يَكادُ زَيْتُها يُضِي‌ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ)،
(روغنش آنچنان صاف و خالص است كه نزديك است بدون تماس با آتش شعله‌ور شود).
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "مغرب"، ج۵، ص۹۱-۹۲.
