• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مفرد محلّی به لام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مفرد محلّی به لام، یکی از الفاظ دلالت کننده بر اطلاق می باشد.



الف و لام بر سه قسم است:
۱. الف و لام جنس ؛ ۲. الف و لام عهد ؛ ۳. الف و لام استغراق .


مفرد محلّی به لام، که یکی از الفاظ مطلق می‌باشد به معنای ماهیتی است که بر آن الف و لام جنس وارد می‌شود.


فرق اسم جنس و مفرد محلّی به لام این است که در اسم جنس لحاظ تمیّز و تشخّص وجود ندارد، مثل: « انسان »، اما در مفرد محلّی به لام، ماهیت به وصف تمیّز و تشخّصِ از غیر، لحاظ می‌گردد.
در کتاب « کفایة الاصول » آمده است:
«و المعروف ان اللام تکون موضوعة للتعریف و مفیدة للتعیین فی غیر العهد الذهنی».
[۳] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۸۴.
[۵] مجاهد، محمد بن علی، مفاتیح الاصول، ص۱۹۴.
[۶] شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۳، ص۲۳۰.
[۷] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۳، ص۵۳۴.



۱. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۵، ص۳۵۶.    
۲. جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۳، ص۶۹۴.    
۳. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۸۴.
۴. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۱۹۷.    
۵. مجاهد، محمد بن علی، مفاتیح الاصول، ص۱۹۴.
۶. شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۳، ص۲۳۰.
۷. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۳، ص۵۳۴.
۸. سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ج۱، ص۲۲۲.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مفرد محلی به لام».



جعبه ابزار