• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مفضل بن محمد معرّی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مفضل بن محمد معرّی


مفضل بن محمد معرّی (بعد ۳۷۰ ـ ۴۴۲ هـ.ق) فقیه، محدث، نحوی و ادیب حنفی مذهب بود.
او برای تحصیل و روایت حدیث به بغداد، سامرا و دمشق سفر کرد و شاگردانی چون ابوالقاسم نسیب داشت.
ایشان از حسن بن محمد فحّام، ابوعمر بن مهدی و دیگران حدیث شنید.
وی در قضاوت دمشق و بعلبک فعال بود و برخی وی را معتزلی یا شیعه دانسته‌اند.
آثار مهمش شامل اخبار النحاة، التنبیه و اللباب است.
وفات ایشان را سال‌های مختلفی از جمله ۴۴۲ (هجری قمری)، ۴۴۳ (هجری قمری) و حتی ۴۰۳ (هجری قمری) ذکر کرده‌اند.


ابوالمحاسن مفضل بن محمد بن مشعر معرّی تنوخی بصری
[۱] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
[۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۳] ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۶.    
[۴] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
[۵] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
[۶] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
[۷] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۵۲.    
[۸] قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۷۹.    
[۹] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص۸۲.    
[۱۰] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    
[۱۱] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص ۱۱۰۷.    
[۱۲] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
[۱۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    
بعد از سال ۳۷۰ (هجری قمری)
[۱۴] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۲.    
[۱۵] ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
[۱۶] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
[۱۷] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
در معره النعمان (شهری نزدیک حلب) متولد شد.
[۱۸] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۱۹] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
[۲۰] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
[۲۱] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    

او استاد در قرائت، محدث، از فقهای حنفی مذهب،
[۲۲] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
[۲۳] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۲۴] ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۶.    
[۲۵] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
[۲۶] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۵۲.    
[۲۷] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
ادیب و نحوی بود.
[۲۸] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۲۹] ابن قطلوبغا،قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۶.    
[۳۰] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
[۳۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
[۳۲] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
[۳۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    

وی برای فراگیری علوم و بیان حدیث، به بغداد، سرمن رای و دمشق سفر کرده است.
[۳۴] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۳۵] ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
[۳۶] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
[۳۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
[۳۸] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    

ایشان قضاوت دمشق
[۳۹] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
[۴۰] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۴۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
[۴۲] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
[۴۳] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
و بعلبک
[۴۴] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
[۴۵] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۴۶] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۶.    
[۴۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
[۴۸] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
[۴۹] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۵۲.    
[۵۰] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
را به عهده داشت.
[۵۱] ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۶.    
[۵۲] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص۸۲.    
[۵۳] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    



ابوالمحاسن از ابومحمد حسن بن محمد فحّام،
[۵۴] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
ابوعمر بن مهدی
[۵۵] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
[۵۶] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۵۷] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
و دیگران حدیث شنید.
[۵۸] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
[۵۹] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    


مفضل بن محمد از افرادی مانند ابوالقاسم نسیب از او حدیث شنیده‌اند.
[۶۰] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
[۶۱] قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۷۹.    
[۶۲] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، ج۶، ص۸۲.    
[۶۳] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    


تنوخی حنفی مذهب بود.
[۶۴] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۵۲.    
[۶۵] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
[۶۶] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص۸۲.    
[۶۷] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    
[۶۸] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    

برخی از تاریخ‌نویسان او را به مذهب معتزلی و تشیع نسبت داده‌اند.
[۶۹] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
[۷۰] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
[۷۱] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
[۷۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۷۳] قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۷۹.    
[۷۴] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، ج۶، ص۸۲.    
[۷۵] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    
[۷۶] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
[۷۷] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    


مفضل کتاب‌هایی تألیف کرده است،
[۷۸] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۲.    
که آثار او عبارت‌اند از:
• اخبار النحاة؛
[۷۹] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۸۰] ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
[۸۱] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۶.    
[۸۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
[۸۳] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    

• التنبیه؛
[۸۴] ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
[۸۵] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۶.    
[۸۶] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
[۸۷] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    

• رسالة فی غسل الرجلین و وجوبه؛
[۸۸] ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
[۸۹] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۶.    

• اللباب فی شرح تنبیه ابی‌اسحاق.
[۹۰] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۶.    


معرّی در سال ۴۴۲ (هجری قمری)
[۹۱] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۲.    
[۹۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۹۳] ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
[۹۴] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
[۹۵] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
[۹۶] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
[۹۷] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    
[۹۸] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
یا ۴۴۳ (هجری قمری)
[۹۹] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۲.    
[۱۰۰] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
[۱۰۱] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
[۱۰۲] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص ۱۱۰۷.    
[۱۰۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    
[۱۰۴] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
در معرّه النعمان درگذشت.
[۱۰۵] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    

برخی وفات او را ۴۰۳ (هجری قمری) یا ۴۰۴ (هجری قمری) ذکر کرده اند.
[۱۰۶] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۱۹۴.

(دیگر منابع:
[۱۰۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
[۱۰۸] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
[۱۰۹] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۵۲.    
[۱۱۰] قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۷۹.    
[۱۱۱] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص۸۲.    
[۱۱۲] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    
[۱۱۳] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص ۱۱۰۷.    
[۱۱۴] ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
[۱۱۵] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
[۱۱۶] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۱۹۴.
[۱۱۷] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    
)


۱. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۳. ↑ ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۶.    
۴. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
۵. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
۶. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۷. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۵۲.    
۸. ↑ قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۷۹.    
۹. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص۸۲.    
۱۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    
۱۱. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص ۱۱۰۷.    
۱۲. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۱۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    
۱۴. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۲.    
۱۵. ↑ ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
۱۶. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
۱۷. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۱۸. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۱۹. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
۲۰. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
۲۱. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۲۲. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
۲۳. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۲۴. ↑ ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۶.    
۲۵. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
۲۶. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۵۲.    
۲۷. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۲۸. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۲۹. ↑ ابن قطلوبغا،قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۶.    
۳۰. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
۳۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
۳۲. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۳۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    
۳۴. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۳۵. ↑ ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
۳۶. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
۳۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
۳۸. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۳۹. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
۴۰. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۴۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
۴۲. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۴۳. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۴۴. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
۴۵. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۴۶. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۶.    
۴۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
۴۸. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۴۹. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۵۲.    
۵۰. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۵۱. ↑ ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۶.    
۵۲. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص۸۲.    
۵۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    
۵۴. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
۵۵. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
۵۶. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۵۷. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۵۸. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
۵۹. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۶۰. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
۶۱. ↑ قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۷۹.    
۶۲. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، ج۶، ص۸۲.    
۶۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    
۶۴. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۵۲.    
۶۵. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
۶۶. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص۸۲.    
۶۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    
۶۸. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۶۹. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۱.    
۷۰. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
۷۱. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۷۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۷۳. ↑ قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۷۹.    
۷۴. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، ج۶، ص۸۲.    
۷۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    
۷۶. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۷۷. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    
۷۸. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۲.    
۷۹. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۸۰. ↑ ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
۸۱. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۶.    
۸۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
۸۳. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۸۴. ↑ ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
۸۵. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۶.    
۸۶. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
۸۷. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۸۸. ↑ ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
۸۹. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۶.    
۹۰. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۶.    
۹۱. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۲.    
۹۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۹۳. ↑ ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا، تاج التراجم فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۰۷.    
۹۴. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
۹۵. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
۹۶. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۹۷. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    
۹۸. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۹۹. ↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۰، ص۹۲.    
۱۰۰. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۱۰.    
۱۰۱. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۱۰۲. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص ۱۱۰۷.    
۱۰۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    
۱۰۴. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۱۰۵. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۱۰۶. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۱۹۴.
۱۰۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۸۰.    
۱۰۸. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاه، ج۲، ص۲۹۷.    
۱۰۹. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۵۲.    
۱۱۰. ↑ قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه، ج۲، ص۱۷۹.    
۱۱۱. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص۸۲.    
۱۱۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۷۱.    
۱۱۳. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص ۱۱۰۷.    
۱۱۴. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۱۱۵. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۱۵.    
۱۱۶. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۱۹۴.
۱۱۷. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۲۰۱.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «مفضل بن محمد معرّی»، ج۳، ص۳۸۶.


رده‌های این صفحه : ادیبان حنفی قرن 5 (قمری) | درگذشتگان سال 403 (قمری) | درگذشتگان سال 404 (قمری) | درگذشتگان سال 442 (قمری) | درگذشتگان سال 443 (قمری) | زادگان سال 370 (قمری) | شخصیت‌های حنفی قرن 5 (قمری) | فقهای حنفی قرن 5 (قمری) | مؤلفان حنفی قرن 5 (قمری) | محدثان حنفی قرن 5 (قمری) | نحویان حنفی قرن 5 (قمری)
جعبه ابزار