مقیَّد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مقیَّد به لفظ مطلقِ محدود شده به
سبب قید اطلاق می‌شود.
مقیَّد،
اسم مفعول از
باب تفعیل و به معنای دارنده قید و محدودیت است.
بنابراین، به هر مطلقی که با افزودن قیدی، دایره شمول آن محدود گردد، مقید می‌گویند؛ با به بیان دیگر، مقید لفظی است که معنای آن قابلیت شیوع و ارسال دارد، امّا به واسطه آمدن قیدی، دایره شمول آن محدود گردیده است، از این رو بالفعل، بعضی از افراد را شامل نیست؛ برای مثال، «العالم» هر چند شامل همه افراد
عالم است، اما قید «العادل» دامنه شمول آن را محدود می‌نماید.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مقیَّد».
