ملاک (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَلاک (به فتح میم و لام) از
واژگان نهج البلاغه به معنای قوام شیء که به سبب آن تملّک پایه چیزی میشود.
امام علی (علیهالسّلام) درباره پیروان
شیطان این واژه را به کار برده است. این کلمه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.
مَلاک (به فتح و کسر اول) به معنای قوام شیء که به سبب آن تملّک پایه چیزی میشود.
حضرت علی (علیهالسّلام) درباره پیروان شیطان فرموده است:
«اتَّخَذُوا الشَّيْطَانَ لاَِمْرِهِمْ مِلاَكاً، وَ اتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشْرَاكاً» اشراک جمع شریک یا جمع
شرک به معنی دام و تله است یعنی: «آنها شیطان را برای کار خود پایه و اساس قرار دادند، شیطان نیز آنها را برای خود شریکان یا دامها گردانید.»
(شرحهای خطبه:
)
این کلمه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ملاک»، ج۲، ص۹۹۰.