• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

منا (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مفردات نهج البلاغه (جلد ۲)
مقالات مرتبط: منا (قرآن).

مِنَی (به کسر میم و فتح نون) از واژگان نهج البلاغه به معنای محل مشهور در مكّه معظمه، جايگاه قربانى، بيتوته و عبادت است. حضرت علی (علیه‌السّلام) از این کلمه برای سفارش به فرمانداران درباره وقت نماز در منا استفاده کرده است. این کلمه فقط یک بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


مِنَی
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۹۶.    
[۲] طريحي نجفي، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ص۴۰۱.    
(مثل رضا) به معنای محل مشهور در مكّه معظمه، جايگاه قربانى، بيتوته و عبادت است.

حضرت علی (علیه‌السّلام) به فرمانداران درباره وقت نماز نوشته: «وَ صَلُّوا بِهِمُ الْمَغْرِبَ حِینَ یُفْطِرُ الصَّائِمُ وَ یَدْفَعُ الْحَاجُّ إِلَی مِنًی»
[۳] سيد رضي، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۹۵، نامه ۵۲.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۹۲، نامه ۵۲.    
[۵] صالح، صبحي، نهج البلاغه، ص۴۲۶، نامه ۵۲.    
«نماز مغرب را براى مردم بخوانيد، موقعى آدم روزه‌دار افطار مى‌كند، و حاجى از عرفه به منى كوچ مى‌نمايد.»
[۶] مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۶۶۷، نامه ۵۲.    
[۷] بحرانى، ابن ميثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۲۴.    
(شرح‌های نامه:
[۸] بحرانى، ابن ميثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۲۵.    
[۹] مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۱۰، ص۳۴۵.    
[۱۰] هاشمى خويى، حبيب‌الله‌، منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۱۵۷.    
[۱۱] ابن ابي‌الحديد، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۲۵.    
)

این کلمه فقط یک بار در نهج‌ البلاغه آمده است.
[۱۲] سيد رضي، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۹۵، نامه ۵۲.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۹۶.    
۲. ↑ طريحي نجفي، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ص۴۰۱.    
۳. ↑ سيد رضي، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۹۵، نامه ۵۲.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۹۲، نامه ۵۲.    
۵. ↑ صالح، صبحي، نهج البلاغه، ص۴۲۶، نامه ۵۲.    
۶. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۶۶۷، نامه ۵۲.    
۷. ↑ بحرانى، ابن ميثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۲۴.    
۸. ↑ بحرانى، ابن ميثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۲۵.    
۹. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۱۰، ص۳۴۵.    
۱۰. ↑ هاشمى خويى، حبيب‌الله‌، منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۱۵۷.    
۱۱. ↑ ابن ابي‌الحديد، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۲۵.    
۱۲. ↑ سيد رضي، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۹۵، نامه ۵۲.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «منا»، ج۲، ص۹۹۶.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 52 نهج البلاغه
جعبه ابزار