منیر بن احمد خشاب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منیر بن احمد خشاب (م
۴۱۲ ه) از محدثان برجسته قرن پنجم هجری و اهل
مصر بود.
وی به‌عنوان مسند عصر خود شناخته می‌شد و در
علم حدیث جایگاه بالایی داشت.
شاگردش، ابراهیم بن سعید نعمانی، او را فردی ثقه دانسته است.
وی شاگردانی چون حافظ ابوعبداللّه صوری و ابوالحسن خلعی داشت و استادانی همچون علی بن عبداللّه بن ابی مطر و محمدبن ایوب بن صموت را درک کرده بود.
فرزند او، علی خلال (ابن منیر)، نیز از علمای شناخته‌شده بود.
از آثار مهم وی
الامالی است.
ایشان در
ذی‌القعده سال ۴۱۲ (هجری قمری) درگذشت.
ابوالعباس منیر بن احمد بن حسن خشاب معدل گرچه دو لقب مذکور شهرت بیشتری دارد، وی را با القاب
خلال و
شاهد هم معرفی کرده‌اند.
وی از عالمان قرن پنجم هجری، اهل مصر و مسند این منطقه در عصر خودش بود.
او در علم حدیث تبحر داشته و شاگردش
ابراهیم بن سعید نعمانی وی را ثقه معرفی کرده است.
فرزندش علی خلال معروف به ابن منیر (م
۴۸۹ هـ.ق) از علما بود که از وی با عنوان شیخ صدوق یاد شده است.
ابوالعباس از استادانی همچون؛
خشاب علی بن عبداللّه بن ابی مطر،
محمد بن ایوب بن صموت،
محمد بن احمد بن ابی الاصبغ
و احمد بن ضحاک بهره برده است.
منیر بن احمد شاگردان داشته که از جمله آن‌ها؛ می‌توان به
حافظ ابوعبداللّه محمد صوری،
خلف حوفی،
ابوالحسن خلعی و
ابوالحسن علی بن حسین موصلی اشاره کرد.
معدل کتاب
الامالی را نگاشته است، که تعدادی از اوراق آن در ظاهریه موجود است.
خشاب ذی‌القعده سال ۴۱۲ (هجری قمری) درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «منیر بن احمد خشاب»، ج۳، ص۳۹۲.
