• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

موهوب بن ابی‌کاهر جوالیقی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




موهوب بن ابی‌کاهر جوالیقی(۴۶۵ ـ ۵۴۰ هـ.ق) از مفاخر بغداد و بزرگان علم لغت در عصر خود بود.
ابوالقاسم بن بسری و ابوالحسن خطیب انباری از جمله اساتید او در علم حدیث بودند.
وی علم قرائات را نزد ابوزکریا تبریزی فراگرفت و بعد از استادش در نظامیه بغداد مشغول به تدریس شد.
او به دستور خلیفه، المکتفی باللّه عباسی، امامت جماعت شد.
ایشان شاگرانی تربیت کرد که ابن سمعانی و ابن جوزی از جمله آنانند.
از تألیفات او می‌توان المعرب من الکلام الاعجمی و التکملة فیما یلحن فیه العامه نام برد.
او در ۱۵ محرم ۵۴۰ (هجری قمری) در بغداد درگذشت و کنار قبر پدرش دفن شد.



ابومنصور موهوب بن ابی‌کاهر احمد بن محمد جوالیقی بغدادی در سال ۴۶۵ (هجری قمری) در بغداد متولد شد.
وی پس از مدتی به خدمت المکتفی باللّه عباسی رفت و از طرف او به امامت جماعت برگزیده شد. خلیفه کتبی را نزد جوالیقی فراگرفت. ایشان به‌علاوه تألیفاتی که دارد، اشعاری نیز به وی نسبت داده‌اند.

ابومنصور از مفاخر بغداد و از بزرگان علم لغت در عصر خویش بود.
در علوم عربیه و علم لغت تبحر یافت تا آنجا که پس از استادش ابوزکریا، در نظامیه بغداد به تدریس پرداخت.



احمد علوم حدیث را نزد ابوالقاسم بن بسری، ابوالحسن خطیب انباری، جعفر سراج، نصر بن بطر و دیگران آموخت. مدت هفده سال نزد ابوزکریا تبریزی به فراگیری علم قرائات پرداخت.

موهوب شاگردانی تربیت کرد که می‌توان به ابوناصر، ابن سمعانی، ابن جوزی و ابوالیمن کندی اشاره کرد.
[۶] ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد، الذیل علی طبقات الحنابله، ج۳، ص۲۰۴.
ابن جوزی می‌گوید: «من احادیث بسیاری از او شنیده و کتاب المعرب وی را نزد خودش خوانده‌ام.»



جوالیقی تألیفاتی از او به‌جا مانده است. از جمله:
• شرح ادب الکاتب؛ • العروض؛ • المعرب من الکلام الاعجمی؛ • التکملة فیما یلحن فیه العامه؛ (این کتاب تکمله کتاب درة الغواصی حریری می‌باشد.) • المقدمة فی الادب؛ • مختصر فی النحو؛ • اسماء خیل العرب و فرسانها.

ابومنصور درنهایت روز یکشنبه پانزدهم محرم سال ۵۴۰ (هجری قمری) در بغداد وفات یافت. قاضی القضات زینبی در جامع قصر بغداد بر او نماز گزارد و در باب حرب نزد پدر خویش دفن گردید.
(دیگر منابع:
[۲۹] ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج۱، ص۳۶۱.
[۳۰] ذهبی، محمد بن احمد، الاشاره الی وفیات الاعیان، ص۲۷۶.
[۴۶] بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۵، ص۱۶۳.
)

۱. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۸، ص۴۶.    
۲. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الأعیان، ج۵، ص۳۴۲.    
۳. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۸، ص۴۶.    
۴. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۸، ص۴۶.    
۵. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۳۵.    
۶. ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد، الذیل علی طبقات الحنابله، ج۳، ص۲۰۴.
۷. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۳۵.    
۸. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۳۵.    
۹. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۳۳۵.    
۱۰. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الأعیان، ج۵، ص۳۴۲.    
۱۱. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۳۵.    
۱۲. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۳۳۵.    
۱۳. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۳۵.    
۱۴. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۸، ص۴۶.    
۱۵. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۳۳۵.    
۱۶. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الأعیان، ج۵، ص۳۴۲.    
۱۷. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۳۵.    
۱۸. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الأعیان، ج۵، ص۳۴۲.    
۱۹. لطفی ریاض‌زداه، عبداللطیف بن محمد، اسماء الکتب، ص۲۸۳.    
۲۰. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۲، ص۴۸۳.    
۲۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۳۳۵.    
۲۲. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۸، ص۴۶.    
۲۳. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۶، ص۲۷۳۵.    
۲۴. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الأعیان، ج۵، ص۳۴۲.    
۲۵. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۲۰، ص۸۹.    
۲۶. ذهبی، محمد بن احمد، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۵۵.    
۲۷. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۶، ص۵۴۹.    
۲۸. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۴۵۸.    
۲۹. ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج۱، ص۳۶۱.
۳۰. ذهبی، محمد بن احمد، الاشاره الی وفیات الاعیان، ص۲۷۶.
۳۱. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج۱۲، ص۲۲۰.    
۳۲. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة، ج۵، ص۲۷۷.    
۳۳. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۱۱، ص۱۰۶.    
۳۴. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیه الوعاه، ج۲، ص۳۰۸.    
۳۵. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۳۷۰.    
۳۶. ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۳۰۱.    
۳۷. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۱۱، ص۵۶۷.    
۳۸. یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۲۰۸.    
۳۹. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۷، ص۴۵۱.    
۴۰. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۵۳.    
۴۱. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۱.    
۴۲. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۷۴۱.    
۴۳. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۵۷۷.    
۴۴. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۵۸۶.    
۴۵. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۳۹.    
۴۶. بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۵، ص۱۶۳.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «موهوب بن ابی‌کاهر جوالیقی»، ج۴، ص۴۲۶.






جعبه ابزار