• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَآب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَآب: (لِلْمُتَّقينَ لَحُسْنَ مَآبٍ)
«مَآب» از مادّه‌ «أَوْب» به معناى مرجع و محل بازگشت است، و گاه به معناى منزلگاه و قرارگاه مى‌آيد، و اضافه (حُسْن) به (مَآب) از قبيل اضافه صفت به موصوف مى‌باشد.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با مَآب:

۱.۱ - آیه ۴۹ سوره ص

(هَذَا ذِكْرٌ وَ إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ) (اين يک يادآورى است. و به يقين براى پرهيزگاران فرجام نيكويى است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه ماب به معناى مرجع است. اگر آن را نكره آورده به منظور تعظيم آن است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه ۲۲ سوره نبأ

(لِلْطَّاغِينَ مَآبًا) (و محل بازگشتى براى طغيانگران.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: طاغيان كسانى هستند كه متصف به طغيان باشند، و خروج از حد، كار هميشگى آنان باشد، و كلمه ماب اسم مكان از ماده أوب است، كه به معناى رجوع است، و اگر جهنم را محل برگشت طاغيان خوانده، به اين عنايت بوده كه خود طاغيان در همان دنيا، جهنم را ماواى خود كردند، پس صحيح است بگوييم به جهنم بر مى‌گردند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


(ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا) (آن روز حق است؛ هر كس بخواهد اكنون راه بازگشتى به سوى پروردگارش برمى‌گزيند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى هر كس بخواهد مى‌تواند به سوى پروردگار خود مرجعى بگيرد، كه به وسيله آن به ثواب متقين برسد، و از عذاب طاغيان نجات يابد، و اين جمله همانطور كه اشاره كرديم تفريعى است بر اخبارى كه در سابق از يوم الفصل داده و بر آن احتجاج نموده و آن را توصيف كرده بود، و معنايش اين است كه حال كه وضع بدين منوال است پس هر كس بخواهد مى‌تواند به سوى پروردگارش برگردد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. ص/سوره۳۸، آیه۴۹.    
۲. نبأ/سوره۷۸، آیه۲۲.    
۳. نبأ/سوره۷۸، آیه۳۹.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۹۷.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۳۳۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۵۳.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۷۳.    
۸. ص/سوره۳۸، آیه۴۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۵۶.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۳۲.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۱۸.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۱۹.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۵۰.    
۱۴. نبأ/سوره۷۸، آیه۲۲.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۸۲.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۷۱.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۶۷.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۴۱.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۴۳.    
۲۰. نبأ/سوره۷۸، آیه۳۹.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۸۳.    
۲۲. مرجعی طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۸۴.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۷۵.    
۲۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۵۲.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۴۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مَآب»، ص۴۹۵.    






جعبه ابزار