• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَائِده (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




مَائِده: (أَن يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مآئِدَةً)
«مَائِده» در لغت، هم به خوان، سفره و طَبَق، گفته مى‌شود، و هم به غذايى كه در آن قرار مى‌دهند، و در اصل از مادّه‌ «ميد» به معناى حركت و تكان خوردن است شايد اطلاق‌ «مائده» بر سفره و غذا به خاطر نقل و انتقالى است كه در آن صورت مى‌گيرد.



(إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ قَالَ اتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ) (در آن هنگام كه حواریون گفتند: «اى عیسی بن مریم! آيا پروردگارت مى‌تواند مائده‌اى از آسمان بر ما نازل كند؟» او در پاسخ گفت: «از شک و ترديد در قدرت خدا بپرهيزيد اگر با ايمان هستيد!»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:چيزى كه ظاهر آيه‌ آن را افاده مى‌كند اين است كه حواريين از مسيح تقاضاى معجزه مخصوصى كرده‌اند در حالى كه خود از اصحاب و از خواص آن جناب بوده‌اند، و بارها معجزات باهره و كرامات ظاهره‌اى كه داشت از او ديده بودند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. مائده/سوره۵، آیه۱۱۲.    
۲. راغب أصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۷۸۳.    
۳. طریحی نجفی، فخر الدین، مجمع البحرین، ت- حسینی، ج۳، ص۱۴۸.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۵، ص۱۶۲.    
۵. مائده/سوره۵، آیه۱۱۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۲۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی ج۶، ص۳۲۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان،، ج۶، ص۲۲۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۲۳۳.    
۱۰. أقوال طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۴۰۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مَائِده»، ص۴۹۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مائده | لغات قرآن




جعبه ابزار