• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَسْغَبَة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: سغب (مفردات‌قرآن).

مَسْغَبَة:(في‌ يَوْمٍ ذي مَسْغَبَةٍ)
«مَسْغَبَة» از مادّه‌ «سَغَب» (بر وزن غضب) به معناى «گرسنگى» است؛ بنابراين، (يوم ذى مسغبة) به معناى روز گرسنگى است، گرچه هميشه گرسنگان در جوامع بشرى بوده‌اند، ولى اين تعبير، تأكيدى است بر اطعام گرسنگان در ايام قحطى و خشكسالى و مانند آن، براى اهميت اين موضوع، و الا اطعام گرسنگان هميشه از افضل اعمال بوده و هست.



(أَوْ إِطْعامٌ فِي يَوْمٍ ذِي‌ مَسْغَبَةٍ) (يا غذا دادن در روز گرسنگى)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مسغبة به معناى گرسنگى و قحطى است، و كلمه مقربة به معناى قرابت نسبى است، و كلمه متربة از ماده تراب (خاک) گرفته شده و معنايش خاک‌نشينى از شدت فقر است. معناى آيه اين است كه: انسان مورد بحث به هيچ عقبه‌اى قدم ننهاد، نه بنده‌اى آزاد كرد، و نه در روز قحطى طعامى داد، نه به يتيمى خويشاوند، و نه به مسكينى خاک‌نشين. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. بلد/سوره۹۰، آیات۱۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۲.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۸۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۴۶.    
۵. بلد/سوره۹۰، آیات۱۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۹۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۹۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۰۴.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مَسْغَبَة»، ص۵۲۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره بلد | لغات قرآن




جعبه ابزار