• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَقامِعُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




مَقامِعُ:(مَقامِعُ مِنْ حَدِيدٍ)
«مَقامِعُ» از مادّه‌ «قَمْع» جمع‌ «مقمع» (بر وزن منبر) به معناى تازيانه يا عمود آهنينى است كه براى جلوگيرى يا مجازات كسى بر او مى‌كوبند.



(وَ لَهُمْ‌ مَقامِعُ‌ مِنْ حَدِیدٍ) (و برای آنان گرزهایی از آهن (سوزان) است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مقامع جمع مقمعة و مقمعة به معناى پتك و گرز است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. حج/سوره۲۲، آیه۲۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ص۶۸۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۸۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۶۸.    
۵. حج/سوره۲۲، آیه۲۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۰۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۶۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۹۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۲۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مَقامِعُ»، ص۵۴۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حج | لغات قرآن




جعبه ابزار