مَهِین (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَهین: (مِّن مّآءٍ مَّهينٍ) «مَهین» از «مهانت» به معناى حقارت و پستى است
و بعضى آن را به معناى افراد كم فكر يا دروغگو يا شرور تفسير كردهاند.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با
مَهین:
(ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ) (سپس نسل او را از عصارهاى از آب ناچيز و بىقدر آفريد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: كلمه مهين از هون است كه به معناى ضعف و حقارت است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ) (و از كسى كه سوگند ياد مىكند و پست است اطاعت مكن.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: كلمه مهين از مصدر مهانت يعنى حقارت است و منظور از آن، حقارت رأى و كوتاهى فكر است. ولى بعضى گفتهاند: به معناى كسى است كه بسيار شرارت كند.
بعضى ديگر گفتهاند: به معناى كذاب است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَهین»، ص۵۶۷.