• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُحْصِنینَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حصن (مفردات‌قرآن)، حصن.

مُحْصِنينَ: (مُّحْصِنينَ غَيْرَ مُسافِحِينَ)
«مُحْصِنينَ» از مادّه‌ «حِصْن» در آيه فوق اشاره به حال مردان است به معناى عفيفان.



(وَ الْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاء إِلاَّ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ كِتَابَ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَ أُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَاء ذَلِكُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِكُم مُّحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا) (و زنان شوهردار بر شما حرام است؛ مگر آن‌ها را كه در جنگ با كفار اسير كرده و مالک شده‌ايد؛ زيرا اسارت آن‌ها در حكم طلاق است؛ اين‌ها احكامى است كه خداوند بر شما مقرّر داشته است. امّا زنان ديگر غير از اينها كه گفته شد، براى شما حلال است كه با اموال خود، آنان را اختيار كنيد؛ در حالى كه پاكدامن باشيد و از زنا، خوددارى نماييد. و زنانى را كه متعه (ازدواج موقت‌) مى‌كنيد، واجب است مهر آن‌ها را بپردازيد. و گناهى بر شما نيست در آنچه بعد از تعيين مهر، با يكديگر توافق كرده‌ايد. بعداً مى‌توانيد با توافق، آن را كم يا زياد كنيد. خداوند، دانا و حكيم است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه (محصنات) به فتحه صاد اسم مفعول از ماده (ح- ص- ن) از مصدر باب‌ افعالش احصان است، كه به معناى منع است، حصن حصين (دژ محكم) را هم از اين جهت حصن گفته‌اند، كه مانع از ورود اغيار است، و وقتى مى‌گويند: احصنت المرأة معناى آن اين است كه فلان زن عفت به خرج داد، و ناموس خود را حفظ كرد، و يا اين است كه از فسق و فجور امتناع ورزيد، در قرآن كريم نيز آمده كه: (الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها) يعنى داراى عفت بود، و وقتى گفته مى‌شود: (احصنت المراة) به صورت معلوم و يا (احصنت المرأة) به صيغه مجهول، معنايش اين است كه فلان زن شوهر رفت، و در نتيجه شوهرش او را حفظ كرد، و يا بدون دخالت شوهر صرف ازدواج، او را حفظ كرد، و چون بخواهى در مورد زنى بگويى اين زن آزاده است نه برده، مى‌گويى أحصنت المراة زيرا آزاد بودن او مانع مى‌شود از اينكه كسى مالک ناموس او شود، و يا آزاد بودنش مانع مى‌شود از اين‌كه مرتكب زنا گردد، زيرا در آن ايام زنا در بين كنيزان شايع بود، و آزادها از ارتكاب آن ننگ داشتند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. نساء/سوره۴، آیه۲۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۳۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۳۷.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۳، ص۴۲۴.    
۵. نساء/سوره۴، آیه۲۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۸۲.    
۷. تحریم/سوره۶۶، آیه۱۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۴۲۳.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۲۶۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۹۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۵۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مُحْصِنینَ»، ص۵۱۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره نساء | لغات قرآن




جعبه ابزار