• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُدْهامَّتانِ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مُدْهامَّتانِ:(مُدْهآمَّتانِ)
«مُدْهامَّتانِ» از مادّه‌ «ادْهِيْمَام» و از ريشه‌ «دُهْمَه» (بر وزن تهمه) در اصل، به معناى «سياهى» و «تاريكى شب» است، سپس به سبز پر رنگ نيز اطلاق شده است، و از آن‌جا كه چنين رنگى، نشانه نهايت شادابى و طراوت گياهان و درختان است، اين تعبير بيانگر نهايت خرمى آن دو بهشت است.



(مُدْهامَّتانِ‌) (هر دو خرّم و سرسبزند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه ادهيمام كه مصدر باب افعيلال است، از ثلاثى مجرد دهمة گرفته شده، و دهمة به معناى سبز پر رنگ است، به طورى كه از شدت سبزى رنگش متمايل به سياهى شده‌ باشد (و شايد در فارسى بتوان رنگ يشمى را مصداق آن دانست)، در اين جمله در وصف دو بهشت مذكور مى‌فرمايد: آن قدر سبز است كه سبزيش و غرور و ابتهاج درختانش به نهايت رسيده، و برگ‌ها متمايل به سياهى شده است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. رحمن/سوره۵۵، آیه۶۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۲۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۶۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۸۷.    
۵. رحمن/سوره۵۵، آیه۶۴.    
۶. مکارم شیرای، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۸۶- ۱۸۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۲۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۱۹.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مُدْهامَّتانِ»، ص۵۱۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره رحمن | لغات قرآن




جعبه ابزار